Idealnych miłości nie ma

Niemniej jednak tam gdzie kompletnie nie ma tego czegoś między ludzmi,to nawet jak dojdzie do takiego związku,to ktoś kogoś po kapralsku przeczołga i to okrutnie.

Idealnych miłości nie ma bo życie nie jest idealne

Ale jak wstajesz rano i możesz patrzeć na partnera to warto próbować ...

ale to widać,czy jest między ludzmi cokolwiek,bo jak nie ma,to ktoś gorzko zapłacze,że w coś takiego brnął.oczywiście kto konkretnie to życie pokaże

sa idealne pod warunkiem że spotka się dwoje dojrzałych ludzi nastawionych na dawanie, wyzbytych egoizmu zmieniania tego drugiego pod własne dyktando, nadający sobie prawo do bycia sobą i własnych wyborów, bez chorego przywiązywania się do tej drugiej osoby, bez myślenia że jak ta druga osoba postanowi cos zmienić to jest winien naszego żalu. Taka miłość naprawdę istnieje choć jest to bardzo rzadki przypadek :P dlaczego?? bo mamy zniewolone umysły kierujemy się emocjami, lękiem i pożądaniem a nie miłością swobodą i wdzięcznością :)

7.56 pięknie napisane, prawdziwe tylko wtedy ma to sens,kiedy oboje są nastawieni na dawanie...

nie ma idealnych miłości

Oczywiście, że taka miłość istnieje. Sklonowana pięknie to ujęła. I to jest taka miłość, która przetrwa wszystko i niektórym szczęściarzom właśnie taka miłość się przytrafia :-).

ale widać czy między coklolwiek i czy potrafią to docenić

szczęściarzom właśnie taka miłość się przytrafia xxx to nie kwestia szczęscia w miłosci a potęznej pracy nad sobą. Jesli kazda z dwóch osób podejmie się wysiłku pracy nad sobą wtedy ma szanse na coś wspaniałego. Kazdy ma szanse na stworzenie idealnego związku :)

Przede wszystkim musi się spotkać dwoje ludzi dojrzałych do takiej miłości a o to jest cholernie trudno...

Sklonowana, oczywiście, ale oboje muszą tego chcieć, na tym polega to szczęście, że osoba otwarta na miłość, spotyka drugą osobę otwartą na miłość i gotową na ciężką pracę aby tę miłość rozwinąćw sobie i utrzymać. Mi zajęło 10 lat aby całkowicie zaakceptować wszelkie wybory mojego partnera, nawet to aby zaakceptować to, że on we mnie wszystko akceptuje i że to z jego strony wyraz ogromnej miłości do mnie a nie obojętności :-).

więc wyjściem do stworzenia takiego związku jest przede wszystkim uznanie że szczęście to ja odnajduję tylko w sobie :) To taki paradoks. Nie uznaje że szczęściem jest posiadanie jego/jej a jest ono niezależne od tego czy ta osoba jest koło nas:) Kiedy zaczynamy swoje szczęście określać jako posiadanie kogoś/czegoś to niestety stajemy się niewolnikami tej/tego. Niewolnictwo zawsze nas unieszczesliwia a nieszcześliwy człowiek nie ma szans na prawdziwą miłośc:)

Odnalezienie szczęścia i spokoju w sobie, to podstawa dobrego związku. Zresztą pewnie każda/y z nas wtedy kiedy czuł się nieszczęśliwy, przyciągał do siebie osoby o bardzo negatywnej aurze.

Brawo, podziwiam. Fajne masz podejście, myślę podobnie tzn żyję w taki sposób.

Kiedy obydwie strony pracują nad tym jest dobrze. Jednak czasem robimy wszystko co możliwe, mimo to ktoś odchodzi. To jest trudny moment, ciężko się w tedy uśmiechać jest moment kiedy nie jesteśmy szczęśliwi. Kto by był szczęśliwy kiedy traci bliską osobę. Trzeba budować swoje szczęście od nowa. Bo jednak każdy cierpi po stracie jeśli było coś ważnego.

Kto by był szczęśliwy kiedy traci bliską osobę. xxx Ludzie nie chcą być szczęśliwi :) Można to łatwo udowodnić:) Wystarczy pomyśleć o kimś kogo kochamy, o kimś/czymś dla nas cennym. Jeśli bym ci obiecała że masz do wyboru osiągnąć szczęście czy zrezygnować z tego kogoś/czegoś...co wybierzesz? Kazdy poczuje opór :) każdy nie chce rezygnować ze swoich pożadań nawet kosztem tego że to ich unieszcześliwia :)

najwieksza milosc jest wtedy gdy wiemy ze tego kogos nie mozemy miec na nic w swiecie, odczuwajac ten bol milosc poteguje sie w czlowieku masakrycznie... najgorsze jest zwodzenie do jakiegos czasu a pozniej pustka..

Jeżeli ktoś myśli, że jest cokolwiek idealnego, choćby człowiek czy miłość, to cierpi na narcystyczne zaburzenie osobowości i powinien leczyć się u psychiatry. Każdy normalny wie i rozumie, że nie ma niczego idealnego. Co innego jest istnienie prawdziwej miłości, która też idealna nie jest, bo nic nie jest idealne. Ale daje ludziom prawdziwe szczęście i spełnienie, bo do siebie pasują. I nie ma znaczenia, czy jest wtedy między nimi równość wieku i wykształcenia, czy mezalians, bo prawdziwa miłość nie zależy od tego. Ale jest, istnieje i jest realna. Tylko nie każdy ma szczęście spotkać w swoim życiu taką osobę. A ci, którzy spotkali, to prawdziwi szczęściarze losu.

dla ciebie pewnie nie ma , wmawiaj sobieDla mnie jest

"gość dziś dla ciebie pewnie nie ma , wmawiaj sobieDla mnie jest". Ależ wierzę, że dla Ciebie jest, pisałam przecież wyżej o tym, że każdemu narcyzowi się wydaje, że miłość jest idealna i że oni sami są idealni. Nie odróżniacie prawdziwej miłości, w której jest proza życia, ale wielkie szczęście dzięki uczuciu od nieistaniejących w życiu fantazji.

ten temat nie miałby być o idealnych miłosciach,których nie ma,ale o tym w jakie g****o wkopie się ktoś,kto zwiąże się z kimś,z kompletnie niedobraną osobą,gdzie wkurzają się samą swoją obecnością,gdzie nie ma nawet się szans,żeby się pokłócić i coś sobie wyjaśnić

naprawdę zatęsknicie za samotnością

podoba mi się opis sklonowanej i zgadzam się z nim :) nie ma ludzi idealnych, ale za to bywają idealnie dobrani :) i też kiedyś w to nie wierzyłam... :P

i przeważnie widać jaki kto jest,chyba,że ktoś coś ukrywa

są

?

Pewnie że są, ale tylko dla szczęściarzy.

tak :)