taka tam historia

W sobotę spotkałem chłopaka, z którym kiedyś chodziłem do liceum. Nie widzieliśmy się od tego czasu, a mamy 30 lat. On był w szkole takim wyśmiewanym przez większość kujonem, teraz w sumie niewiele się z wyglądu zmienił. Rozmawiałem z nim trochę i co się okazuje... po liceum studiował polonistykę,ok, a potem? A potem to przez długi czas właściwie nic nie robił, spokojnie czytał sobie książki, mieszkał z mamą, teraz od dwóch lat pracuje w bibliotece ( na pół etatu!!). Właściwie do niczego nie doszedł. Nie ma dziewczyny, samochodu, nie usamodzielnił się. Wygląda jakby był żywcem wyjęty z lat 90.. W zasadzie to mi go trochę szkoda. Nawet taki był sympatyczny, trochę przestraszony, ale w porządku. Raz nawet grał w telewizji w Wielkiej Grze, jak miał chyba 21 lat. Kurcze, trochę żal, że takie osoby tak kończą.

przeczytaj, potem się wypowiesz...

up

to szkoda, że nie wiesz, o co chodzi. O osoby, które mają coś w głowie, dla których życie to nie imprezowanie, zaliczanie lasek i picie, tylko coś więcej.

up

no wiesz, siedzenie przez parę lat po studiach na garnuszku u mamusi nie jest niczym dobrym, nie mówiąc o tym, że przez ładnych parę lat po prostu nic nie robił. Z tego co wiem nie jest to jedyny przypadek po kierunkach humanistycznych. Słyszałem o kilku podobnych historiach.

up