Gdy zwiazek z toksycznym sie skończy...

Poznaliśmy się gdy ja miałam 17 lat, on 21. W związku byliśmy prawie pięć lat. Moj eks był zazdrosny i uwielbiał robić sceny zazdrości. Byłam przez niego bezustannie kontrolowana. Potrafił wykasować mi wszystkie kontakty z telefonu zostawiając jedynie swój nr. Nigdy nie wychodziliśmy z jego znajomymi, naopowiadał kolegom że ich nie lubię. Więc i oni jakoś specjalnie nie ciągnęli mnie do towarzystwa. Doszło do tego, że ja czekałam sama u niego w domu, a on bawił się z kumplami. Zabronił mi iść na studia, krzycząc że tam jest jedno wielkie k**stwo i on od razu mnie zostawi jeśli zdecyduje się studiować. Gdy jego groźby nie działały w dniu gdy jechałam złożyć papiery, zaczął ciąć się po brzuchu nożem krzycząc że się powiesi i napisze list że to przeze mnie, a wszyscy mu uwierzą. Bo on już im powiedział jaka jestem. Urywałam z nim kontakt, to przychodził i błagał o kolejna szansę. Ostatecznie zostawiłam go gdy pod domem zaczął wykrzykiwać do mnie ty k**wo i : i tak cie nikt nie zechce bo wszystkim powiedziałem o twoich kompleksach. Był bardzo toksyczny i potrafił mnie owinąć w okół palca. Gdybym miała jakieś doświadczenie i wiedziała o życiu więcej definitywnie bym odeszła, głupia szczeniacka miłość sprawiła że ciągnęliśmy ten toksyczny cyrk latami. Do dzisiaj nie potrafię normalnie żyć, mam niską samoocenę, wyjazd na głupią rozmowę o pracę sprawia że się trzęsę. Nie potrafię się przełamać w kontaktach z ludźmi, wszędzie widzę podstęp i patrzę na wszystko w pesymistycznych barwach. Kiedyś byłam kobietą pełną energii, wszędzie było mnie pełno, potrafiłam rozmawiać i zagadywać do obcych ludzi, nic nie stanowiło dla mnie bariery. W szkole pierwsza do rozmów z nauczycielami, pełno znajomych. Dzisiaj nie potrafię sobie poradzić w najprostszych czynnościach. Jak sobie z tym radzić?

Ja byłam 2 lata w toksycznym związku i długo nie zauważałam że źle to na mnie wpływa, na moje samopoczucie, samoocenę, kontakty towarzystkie, znaczne skurczenie grona znajomych..ech w moim przypadku najlepszym rozwiązaniem było rozstanie.. Szkoda życia na coś takiego, teraz mam wspaniałego mężczyznę i każdego dnia doceniam naszą "zdrową" relację. Ale są osoby, które lubia tylko toksyczne, bardzo burzliwe związki.. cóż gusta są różne.

Manipulant:-P

Znalezienie odpowiedniego mężczyzny nie zawsze jest łatwe. Czasami można trafić na destrukcyjnego typa, który tylko z pozoru jest idealny. Z początku dobrze się kamufluje, dopiero później poznajesz jego prawdziwe oblicze... Zgodny, trwały, zaskakujący oraz oparty na miłości, zaufaniu, szczerości i szacunku – taki jest wymarzony związek. Tylko wtedy każda kobieta czuje się wyjątkowa, kochana, kobieca i atrakcyjna. Zakochana jest jednak ślepo zapatrzona w wybranka – widzi tylko jego zalety i nie dostrzega, że może działać na nią jak trucizna. Co zrobić z toksycznym mężczyzną? Na pewno nie można zgodzić się na toksyczny związek i go zaakceptować, bo ma negatywny wpływ na samopoczucie, psychikę i nastawienie kobiety. W toksycznej relacji szybko traci poczucie własnej wartości i obniża się jej samoocena – czuje się poniżona, gorsza, udręczona, zaniedbywana, bezwartościowa oraz zdana tylko i wyłącznie na siebie. Związek niszczy w niej poczucie kobiecości, atrakcyjności i wyjątkowości. A z czasem zaczyna myśleć, że nie zasługuje na szczęście i na bycie kochaną. W takiej sytuacji są 3 wyjścia, czyli szczera rozmowa z partnerem, ultimatum lub rozstanie. Nie można bowiem pozwolić, żeby związek niszczył. Zanim porozmawiasz z partnerem zrób rachunek sumienia – przemyśl jego zachowanie i swoje oczekiwania wobec związku. Potem powiedz mu wszystko to, co czujesz i myślisz. Bądź konkretna i bezpośrednia – nie ukrywaj i nie kumuluj emocji. Czasem niezbędne jest ultimatum, ponieważ wtedy wywierasz większy wpływ na jego postępowanie. Bezwzględnie postawiony warunek może naprawić relację lub być początkiem rozstania. Ostatecznie zerwij znajomość, a oszczędzisz sobie wszystkiego, co zabija w Tobie kobiecość i poczucie, że jesteś w czymś dobra. Zadbaj o siebie i nie pozwól ciągle pozbawić się swojej wartości. Pamiętaj, że zerwanie to nie koniec świata, tylko początek nowego, lepszego życia. Poczuj się wolna oraz świadoma swojej wielkiej wartości i niezależności – nie pozwól się niszczyć i poniżać. Jednak nigdy nie podejmuj decyzji pochopnie, czyli pod wpływem chwili i emocji. Pomyśl, co jest dla Ciebie najlepsze i zrób to dla siebie – masz do tego prawo!