Chłopak mnie rzucił a ja nie płaczę:D

Raczej chce mi się śmiać jak sobie przypomnę jego wyraz twarzy (taki umęczony) jak mi mowił, że jestem nieodpowiedzialna, niedojrzala, dziecinna i "fibździ mi w głowie". (jeszcze się tak lekko opluł przy fibźdźi hihi). Pożegnałam się z nim, życzyłam mu szczęścia a on powiedział mi na odchodne, że zaskoczyłam go. To jest normalne, że tak zareagowałam? Mam 19 lat (bylismy razem rok).

nawet nie wiedział bidulek , że zdradzałam go z kilkunastoma jego kompanami z trybuny kibolowej , ze stadionu na który chodził pożyczając ode mnie pieniądze na bilet

albo ci na nim nie zależało albo maż poczucie swojej wartości to znaczy jeżeli cię nie chce to znaczy nie jest ciebie wart tak czy siak nie ma sensu po takim czymś płakać czy zawodzić bo i tak się nic nie zmieni

22;50 - podszyw. Co do drugiej odpowiedzi - Uważam się za atrakcyjną, ciekawą i wartościową osobę, skoro zdecydował że nie jest ze mną szczęśliwi to trudno. Nie zdradzałam go nigdy ale też specjalnie wokół niego nie skakałam i przyznaję prawie zawsze przekładałam własne dobro nad dobro związku. Już tak mam od dzieciństwa, że najpierw dbam o siebie a potem myslę o innych (chociaż nigdy nie jestem celowo nie zyczliwa). Może ma rację, że jestem dziecinna ale na Boga jaka mam być skoro jestem młoda:D Nawiasem mówiąc smiać mi sie nadal chce jak on patetycznie ze mną zrywał i się biedaczek rozwodził nad moimi wadami. Po pięciu minutach odechciało mi się tego słuchać ale nie przerywałam z grzeczności. Na koniec po prostu życzyłam mu wszystkiego dobrego, podałam rękę, pocałowałam w policzek i powiedziałam ,że nie chowam urazy:D