kto odciął się od rodziny i tego nie żałuje?

Bo powoli mam już wszystkiego dość. Ciągłe porównywania, że teraz młodzi mają wszystko (dom, pieniądze) a oni nie mieli nic i szło imprezować. Nawalić się przy dzieciach, pić w pracy i mieć co zjeść (mieszkanie z rodzicami, dziadkami) "teraz każdy chce sam i jak najszybciej" no k****, jak nikt nic nie robi zły, jak robi też zły bo za bardzo chce. Moja matka niczym nigdy się nie musiała przejmować było babcia i ona o to dbała, ja wyprowadziłam się z domu ok 18 i mieszkam z mężem i dzieckiem sama.. w własnościowym domu (kredyt) Teściowie raz na rok wpadają, a moi nie chcą nawet córka pyta babci czy może wpaść na nockę (była tylko raz, a ma 6 lat) a ona że nie bardzo. W niczym nie pomaga a krytykuje! mam ochotę odciąć się bo tylko przeszkadza, mam dość gryzienia się w język za każdym razem..

kiedy wspomnę że to były czasy całkiem inne i że nikt nie patrzył jak za sklepem dziecko dostawało w dupę, jak jeździło się po "piwku" to obraza. Nie palę, nie piję i jestem sztywniara, bo na siebie zarabiam i dbam sama(!) o rodzinę i dom..

Moja rodzina jest jeszcze gorsza. Odciełam się od nich jakieś trzy lata temu nie żałuje bo nie było czego.

na każdym kroku za to że chcę więcej od życia niż oni dostaję po łapach. Szlag mnie trafia, czuję się jak dziecko.

Czasami lepiej się odciąć niź żyć w chorych relacjach... może wtedy zatęsknią..... a jak nie to będzie znaczyło że dobrze zrobiłaś...