Dorosle Dzieci Alkoholikow gdzie szukac pomocy!

W nawiazaniu do tematu "najbardziej przykre wspomnienie z waszego dziecinstwa". Moj post ktory tam dodalam to: pokrzywdzona przez ojca 2015.03.13 [01:46] Czytajac wszystkie te posty doszlam do wniosku ze wszystkie zachowania rodzicow sa lub byly o podobnym charakterze. Gdybym wtedy mogla czytac takie rzeczy moze byloby mi latwiej, a moze moglabym poznac ludzi osobiscie aby sie wesprzec. Wtedy czlowiek byl sam i w 4 scianach odbywaly sie trgedie. Mam teraz zycie ulozone, dzieci, meza, robie swoje ciekawe zeczy, mieszkam w USA i juz do mnie nie wracaja te mysli strasznego dziecinstwa, zauwazylam, ze moja psychika leczyla sie ok. 5 lat. Ale to byly wspaniale lata spedzone w USA i tak jest do tej pory. Ale calyy czas mam wrazenie ze nie rozliczylam sie z przeszlosci dzieki autorko za ten temat!

Na kafeterii szukaj pomocy, byl tu kiedyś post alkoholiczki która chciała się wygadac i tak na nia najechaly, zaatakowaly, zmieszaly z błotem, wulgarne, podle zmije dda

ja nie jestem alkoholiczka, raczejj chcialabym porozmawiac jak sobie poradzilyscie w momencie kiedy odeszlyscie od toksycznego rodzica alkoholika? Jak wasze zycie teraz wyglada? Czy czas leczy rany?

Podle żmije DDA? To Ty pewnie tą biedną alkoholiczką jesteś, która nikogo nie krzywdzi a wredne małpy się Ciebie czepiają. Oj biednaś Ty. Idź łyknij sobie kielicha to humor Ci się poprawi.

ok, mam sekunde wiec napisze jak mi sie ulozylo a potem w ciaguu dnia bede dodawala. a wiec tak: moja mama wyjechala do USA i tu sie zaczela moja nowa czesc zycia. Dostalam wize, ale wiedzialam ze nie bede wracac do Polski, wiec pozostalam nielegalnie przez nastepne 8 lat. Przez te wspaniale 8 lat pomimo wszystkiego przechodzilam metamorfoze. Tak jak pisalam po moze 5 latach zauwazylam, ze moje noce sa spokojne. Moje serce jakos tak nie bije i gdzies ten strach zaczyna sie lagodzic. Strach w nocy i czujne spanie zaczelo przechodzic w spokojny nocny sen. Stres zycia jakos znikal. Przyszedl inny stres, ale juz nie spedzal mi snu z powiek. Wywnioskkowalam, ze moj organizm po prostu sie regeneruje, a ja sie czuje bezpieczniej bedac daleko od polski. Te wszystkie tysiace kilometrow przez ocean dawalo mi poczucie spokoju i nie osiagalnosci. Dlaczego? Pamietam jeszcze mieszkalam z rodzicami, prosilam mame aby odeszla od ojca, a ona mi zawsze powtarzala, ze nie mamy gdzie isc ze on nas wszedzie znajdzie i bedzie jeszcze gorzej. Chyba stad ta chec bycia daleko za gorami za lasami.Teraz wydaje mi sie to taka glupotom bac sie odejsc od meza kata. Przeciez wtedy moja mama miala z 40 lat tyle co teraz ja. Dziwne.

Mój ojciec też był alkoholikiem, zmarł 10 lat temu, mimo tego że pił i był agresywny moja mama nigdy nie zdecydowała się od niego odejść

mój pije ponad 25 lat,mama nie odeszła i nie odejdzie od niego. jestem emocjonalnym wrakiem człowieka. nawet teraz gdy piszę płaczę...

Witam, Już niedługo rusza w Warszawie nowa grupa terapeutyczna dla MDDA (Dorosłych Dzieci Alkoholików w wieku 20-28 lat). Program trwa dwa lata i jest bezpłatny (NFZ). Poniżej link do Ośrodka, gdzie są podstawowe informacje o projekcie i zapisach. Zapraszamy http://www.vertimed.pl/aktualnosci/drodze-swojego-miejsca-dwuletni-program-terapeutyczny-doroslych-dzieci-alkoholikow-dda-wieku-20-28/

poradnie terapii uzależnień są w każdym większym mieście poszukaj tam mają terapeutów i terapie dla dda na nfz, naprawdę warto ja miałam 2 letnią terapię grupową i indywidualną dużo mi dało, zdrowienie po terapii do dwóch lat, wybaczyłam rodzicom, czuje się spokojniejsze, buduje zdrowsze relacje z innymi, nie krzywdzę, jestem bardziej asertywna, zdystansowana i spokojna może być cięzko bo wraca się do dzieciństwa jak do źródła problemów a to boli ale warto

a co z wami jest nie tak. jak na was wplynelo picie rodzica.? bo ja tez jestem DDA i chhce wiedziec czy te objawy jakie mam to wina alkoholizmu ojca.

Obojętnie co jest winą alkoholizmu ojca a co nie, jeśli coś Ci przeszkadza w życiu to staraj się to zmienić (także poprzez terapie). Nie można obwiniać ojców za wszystko bo jesteśmy już ludźmi dorosłymi ;) x To trzeba przepracować, u mnie odzywa się co kilka lat (zwykle w zimie), bariery ochronne w trudnych sytuacjach mogą opaść i wtedy jesteśmy narażeni na różne czynniki stresowe. Ale ja się zabieram za terapię indywidualną jak będę mieć pieniądze (bo u mnei oboje rodzice byli p*****lnięci).

ale psychika czlowieka ksztaltuje sie w dziecinstwie.

W odpowiedzi na temat odnośnie USA to tam szukaj : xxx http://www.acaconvention.org xxx A odnośnie Polski to się wypowiadałem na 4 stronie tematu , o którym wspominasz.

I jeszcze to : xxx http://www.adultchildren.org/

Do Mutantex, Tak czytałam twój post i stad ta decyzja o pójściu na jakaś terapie. Czy ty tez byłeś pokrzywdzony? Tak pytam z ciekawości po twoim krótkim poście jakoś tak mi sie wydaje, ze jesteś porządnym człowiekiem ;) To ja założyłam temat na który odpisujesz.

"jesteś porządnym człowiekiem" xxx Nie przesadzaj...;-):-D:-D:-D xxx "Czy ty tez byłeś pokrzywdzony?" xxx Nie wiem , czy jestem pokrzywdzony , bo nie mam porównania. ;-) Jestem natomiast DDA i współuzależnionym. Zrobiłem terapię dla współuzależnionych , bo z terapią DDA tak długo zwlekałem , że zdążyli ją zlikwidować. :-P xxx "czytałam twój post i stad ta decyzja o pójściu na jakaś terapie." xxx Nie na jakąś , tylko terapii DDA szukaj i mitingów DDA , jeśli DDA chcesz przerobić. Bo pomiędzy jakąś terapią , a terapią ukierunkowaną jest taka różnica , jak pomiędzy lekarzem ogólnym , a specjalistą. ;-) Oczywiście , w przypadku braku terapii DDA lepsza będzie zwykła nastawiona na asertywność , niż żadna. :-)

"Teraz wydaje mi sie to taka glupotom bac sie odejsc od meza kata." xxx A jeśli była uzależniona od tych stanów emocjonalnych , które tam miała ? Była uzależniona od niego samego , bo dzięki niemu mogła robić z siebie ofiarę , której należy współczuć - co w konsekwencji podwyższało jej poczucie własnej wartości. ;-) Brzmi logicznie ? ;-) To , że społeczeństwo odbiera alkoholika jako kata a współuzależnionego jako ofiarę ma się nijak do rzeczywistości - obydwoje zamieniają się rolami wobec własnych potrzeb. Jak będziesz przerabiać terapię , to dopiero wtedy zauważysz , jak bardzo chore i destrukcyjne związki można tworzyć i świetnie się w nich odnajdywać. DDA (DDD , DDRR itd.) nie powstają dlatego , że jedno z rodziców pije. My powstajemy dlatego , że dostajemy chore wzorce zachowań od obydwu rodziców i wobec zaistniałych sytuacji staramy się odnaleźć , co później , skoro mamy wzorzec rodzinny wyrobiony , powielamy w dorosłym życiu. Bez terapii nie jesteśmy w stanie tego zmienić z prostej przyczyny - nie znamy innych wzorców , więc nie jesteśmy w stanie ich wprowadzić w życie. To tak w skrócie...;-)

Czy moge prosic o lektury ktore polecacie dla DDA?

Witam, mam na imię Justyna, mam 22lata i jestem DDA. W związku z tym postanowiłam napisać pracę licencjacką na ten temat, no, ale wiadomo jak to z nami bywa – postanowiłam, ale ciężko było mi się za to zabrać :P dlatego staram się teraz szybko nadrobić zaległości :) Jeśli macie chwilkę czasu i ochoty, to proszę Was bardzo o wypełnienie ankiety – będę bardzo wdzięczna. Tutaj jest link https://www.ankietka.pl/ankieta/234899/funkcjonowanie-dda-w-roznych-rolach-spolecznych.html Pozdrawiam i trzymajcie się wszyscy DDA!