Nie mam juz sił do swojej dziesięciol córki, jest brudasem takim, że głowa mała.

Ale ci koledzy nie siedzą brudni na lekcjach w szkole. Rozumiem pobrudzić się w czasie zabawy, ale nie w szkole. Przez tydzień nie pierz, nie czyść butów, nie sprawdzaj czy się domyła, niech zakłada to co chce. I czekaj na efekty.

gość dziś Ale ci koledzy nie siedzą brudni na lekcjach w szkole. Rozumiem pobrudzić się w czasie zabawy, ale nie w szkole. Przez tydzień nie pierz, nie czyść butów, nie sprawdzaj czy się domyła, niech zakłada to co chce. I czekaj na efekty. xx ona po prostu o to nie dba więc nie zrobi to na niej wrażenia. nie rozmawiam z nią metoda jaka ty łądna bądź jak laleczka czy co tam jak ktos sugeruje. Staram się z nia rozmawiać dlaczego tak się dzieje, tłumaczyć że powinna szanować rzeczy bo ktoś je uszył, ja je kupiłam za zarobione pieniądze ale po prostu nie wiem już jak mam z niąr rozmawiać i myslałam, że mi ktoś tutaj coś doradzi sensownego, ale tylko się nasłuchałam że jestem porąbana i robię z dziecka lalkę. Tak więc dzięki za te kilka rad które tutaj dostałam

gośćmamama nie dziw się ludziom bo z twojej pierwszej wypowiedzi wynikało, ze na mus robisz z dziecka lalkę, teraz piszesz że rzeczy nie szanuje, nie wiem jaką jesteś matką, bo mogło być i tak że mówiłaś, że mamusia zrobi to lepiej, mamusia posprząta, a mogło być inaczej

Ona twierdzi że ona nie wie jak to się dzieje że ona się brudzi, że ona patrzy i uważa i że widzi że jest czysta a potem że jest brudna i nie wie jak to się stało. x :D:D:D

To nie jest jakiś deficyt rozwojowy? 10-letnie dziecko raczej rozumie związki typu "jak będę się bawić na węglu, to sie ubrudzę". Ona się zachowuje, jakby nie rozumiała i nie potrafiła przewidywać skutków swoich działań.

Jak miałam 10 lat to łaziłam po drzewach i grałam z kolegami w piłkę na betonowym boisku, więc wiecznie przychodziłam brudna, w podartych spodniach i z poharatanymi kolanami i łokciami. Ale ja się wychowałam w czasach, że dziecko wracające brudne z podwórka było czymś normalnym ;]

Jakbym o sobie czytała... Ja się ogarnelam dopiero jak miałam jakieś 12-13 lat. A tak to wiecznie brudna, rozczochrana i w dziurawych butach. Porównywanie mnie do moich dziewczęcych koleżanek nie robiło na mnie wrażenia. Byłam chłopczycą i tyle. Dopiero w wieku dojrzewania zaczęłam zwracać uwagę na swój wygląd, chciałam ładnie wygladać. Wcześniej było mi to zupełnie obojętnie. Mama po prostu kupowała mi ciuchy w lumpeksach bo szkoda było na mnie kasę wywalać :-) Jedynie na wielkie wyjścia miałam kilka porządnych sztuk odzieży. A jeśli chodzi o buty... Teraz będzie coraz cieplej. Kupuj trampki za 10 zł i kalosze gdy jest mokro(wtedy może ganiać po kałużach do woli). Będziesz mieć kilka par zamiast jednej porządnej które i tak zniszczy w ciągu miesiąca.Włosy zaplataj w ciasny warkocz lub sensowny kitek. Twoje kazania jej nie pomogą. Taka jej natura.Moja mama ciągle na mnie wrzeszczała że znów plama, znów coś podarte. Starałam się kontrolować, ale wystarczył impuls i już zrobiłam coś głupiego np. zjechałam na tyłku z pokrytej trawą górki. A potem lęk przed powrotem do domu - bo mama się wścieknie jak zobaczy brudne spodnie. A tak w ogóle to te ciuchy "same" się niszczyły :-) W moim przekonaniu ja nic złego z nimi nie robiłam.