Nie odzywam sie do nikogo i fajnie mi sie tak zyję bo zależy mi tylko na życiu

Mam dość obłudy ludzkiej wolę mijać wszystkich bez słowa na ulicy zresztą i tak nikt nigdy pierwszy zagadać nie chcę

Mam podobne podejście do życia. Utrzymuję kontakty z najbliższą rodziną, dwiema przyjaciółkami i to by było na tyle. Zarabiam tylko na siebie i swoje przyjemności, chodzę na kursy, zbieram na podróż, udzielam się w pobliskim schronisku i pierwszy raz w życiu jestem naprawdę szczęśliwa. Wcześniej na siłę szukałam faceta i w rezultacie kończyłam z draniami. Dopiero 3 lata temu dotarło do mnie, że moje szczęście nie jest uzależnione od bycia w związku. Pozdrawiam singli z wyboru! :)

wspaniale jest cieszyc sie zyciem kazdego dnia 333 www.youtube.com/watch?v=v3ruLZoFe44

Ja troche innaczej, mam udany związek mąż, syn i to wszystko. Koleżanki ze szkolnych lat jakoś się rozproszyły jedna wyjechała druga w tragicznych okolicznościach umarła a z jeszcze jedną straciłam kontakt. Na rodzinie się zawiodłam i nie chce ją znać i jakoś się do tej sytuacji przyzwyczaiłam. Czasami czuje się samotna ale to lepsze niż moja podła rodzinka.

Dopiero 3 lata temu dotarło do mnie, że moje szczęście nie jest uzależnione od bycia w związku. Pozdrawiam singli z wyboru! x To co teraz przeżywasz, także jest ETAPEM W ŻYCIU. To nie jest ostateczne rozwiązanie. Za jakiś czas okaże się, czy stan obecny, jest dobrym pomysłem na całe życie, czy właśnie etapem, który był potrzebny, ale już się zużył.

gość dziś Może być etapem, może być rozwiązaniem. Moja ciocia po rozwodzie odżyła i od 16 lat nawet nie pomyślała o szukaniu kolejnego partnera. Niektórzy ludzie są najszczęśliwsi będąc sami.

Jesteśmy ze sobą przez całe życie, to my sami jesteśmy najważniejsi dla siebie i kompletni, a nie tylko połówką jakiegoś drania albo pustej lali. Inni nam próbują wmówić że będąc samemu jesteśmy przegrani.

Heh, jakos sie wpisaliscie w moje rozmyslania:). Zastanawialam sie wlasnie czy na pewno jestem normalna. Nie mam faceta obecnie i nie czuje potrzeby zeby go miec, bo miec. Mam znajomych, ale nie na miejscu, czasami od swieta wyskocze np. z kims na piwo z tych dalszych.Poza tym zyje sama i jakos mnie to nie uwiera. Wlasnie sie zastanawialam czy to jest normalne i zdrowe:)

Podziwiam twoją silną psychike ja taka niestety nie jestem.

A to nie jest jakies "zboczenie". Dziwne, tak samemu.