okropne poczucie niesprawiedliwości

ciągle wysłuchuję od koleżanek jakich mają wspaniałych chłopaków. Na ulicy mijam szczęśliwe pary. Wysłuchuję jakie to niespodzianki faceci szykują swoim kobietom a ja co? Miałam jednego faceta i to bardzo krótko. Zamiast miłości, bliskości i zrozumienia dostałam stek oszustw i wyzwisk więc szybko uciekłam. To co tu piszę brzmi jak banał i pewno jest tutaj wiele takich postów ale nie umiem tego opisać, wyrazić co czuję. Nigdy nie byłam na randce, nie szłam za rękę z chłopakiem, nie dostałam złamanego kwiatka a mam 22 lata! Wiem, że to nie jest najważniejsze ale też chciałabym się poczuć jak kobieta, być szanowaną :(

Nie ma sprawiedliwość. Mnie osobiście słowo facet kojarzy się z rozczarowaniem, upokorzeniem i innymi równie "miłymi" uczuciami.

Widocznie jeszcze nie jest dla Ciebie czas musisz trafic na tego jedynego musisz jeszcze poczekać sie przemeczyć z Tym a spotkasz kogos wartosciowego widocznie Bog ma dla Ciebie kogoś bardzo wyjatkowego mowie Ci musisz cierpilwie czekać a nadejdzie ten dzień i bedziesz jeszcze bardziej szczesliwsza niż te wszystkie koleżanki sama sie na Tym przejechałam :)

dzięki :) oby tak było

Bedzie dobrze, zajmij sie soba, a reszta sie ulozy:)

A z ciekawości ,ile można czekac?Czasami trace juz cierpliwość.Ostatni partner wypial się na mnie i tak się bujam juz drugi rok sama.Na jakieś zmiany się nie zanosi.No i rodziny -nie wiem pewnie małke szanse bym założyła,o juz jestem trochę za stara.

No właśnie ile można czekać? Ja skończyłam 26 lat i na jakiekolwiek pozytywne zmiany się W OGÓLE nie zanosi. Raczej mam wrażenie, że jest coraz większy problem z poznaniem kogoś "nadającego się". Uprzedzam, że nie oczekuję modela z milionami na koncie.

nawet mi nie mów :( zapieram się w sobie, robię wszystko żeby nie myśleć ale nie oszukam siebie, że wszystko jest ok i nie jest mi to do szczęścia potrzebne.