nie lubię świąt

może to zabrzmi dziwnie ale nie lubię świąt na szczęście nie mieszka z mamą i ma spokój ale ona ma nerwicę że się tak wyrażę swiateczną przed świętami 2 tygodnie jest ta kobieta tak nerwowa, nie do wytrzymania, musi mieć zrobione wszystko w domu na długo przed świetami, całą rodzine terroryzuje, zmusza by wszystko było zrobione wczesniej juz na 2 tygodnie przed dom lśni od czystości, ma zakupy zrobione, ale efekt jest taki że każdy ma serdecznie dość świąt zanim one jeszcze nadejdą codziennnie awantura, nerwowa że nie podchodź dzwoni po rodzinie, czyli do dzieci i pyta czy juz bylismy u spowiedzi, autentycznie omawia plan świąt, kto do kogo przyjdzie w odwiedziny o której godzinie co kto upiecze, przyniesie oczywiście podaje swoją wersję, swoją wizje tych świat i każdy ma się zastosować do wytycznych broń boże aby sie ktoś wychylił i zamiast umówionego sernika upiekł makowiec zamienia sie w światecznego tyrana i tyranizuje rodzinę nie cierpię świat przez to, marzę juz żeby było po świętach choć sama w domu mam spokój, bo sie dawno wyprowadziłam, sama sobie na spokojnie posprzatam bez nerwów, mąż zrobi zakupy jesteśmy zwolennikami skromnych a spokojnych świąt ale jak jedziemy do niej to spokojnie nie jest święta wazniejsze niż dobra atmosfera w domu, nikt sie nie cieszy z zastawionego stołu ani czystego domu