Męczą mnie stany melancholijne. Nie umiem się cieszyć życiem.

Od 18 roku życia tak mam. Mam 24 lata. Lepiej umrzeć, niż tak żyć.

Nic nie osiągnąłem w życiu. Zawsze sam. Nerwica. Bez studiów. Brak motywacji. Wolę iść na spoczynek wieczny.

Ja juz stary tez tak mam ,ale was mlodych mi zal. Las, ryby , grzyby, zabawy, dyskoteki, basen kursy tanca, itd. Melancholja to dobre dla poetow pisarzy ,nie dla mlodych ludzi. Cza pupcie ruszyc z domu i zajac sie czyms. Mozna sie na polowanie z aparatem wybrac np.:-) tyle mozna robic ze hej

Tez mam dola i dosc zycia ale mam dzieci i to motywuje mnie do tej marnej egzystencji. Chce wychowac dzieci i sama usune sie z tego padolu

Ja lubię poezje, może dlatego ? Hehe. Ale ogólnie to nie czuję do niczego pociągu. Moje stany nie pozwalają cieszyć mi się z niczego.