mam nowe satynowe różowe prześcieradło i różową pościel frotte

psu, odwrotnie, prześcieradło frotte cieszę się jak nie wiem co i mam obsesję, ze jakbym miała dziecko, to ono na bank by mi je ubrudziło łapkami uważam, ze to jedna z zalet bezdzietności, że zawsze mogę winić samą sieie wrazie czego, a w innym razie pozostaje mi tylko żal

Ciesz się dalej. Będzie jazda i rug burns

gdyby dziecko mi coś zniszczyło, to ja jemu też bym np. o ziemię roztrzaskała ulubioną zabawkę jak kuba bogu tak bóg kubie, inaczej dziecko empatii sie nie nauczy niz poprzez to samo doświadczenie

Uważam, że dziecko 0odbiera mozliwość cieszenia się z tego typu rzeczy. Przeraża mnie, że mając dziecko, to w zmęczeniu zdołałabym ubrać tą pościel tylko i wszystko by mi było jedno jaka ona jest, walnełabym się ze zmęczenia spac. Najmocniej przeraża mnie, że dziecko tworzy taką bezlitosna hierarchię wartości....;-9(((

Albo to jest prowokacja, albo masz problem emocjonalny. Ludzie zrównoważeni, sami narzucają dziecku hierarchię wartości, czyli wychowują je.

czegoś nie zrozumiałaś. Wiem, że zdrowi ludzie wychowują dziecko. Ja mówiąc o hierarchii mówiłam w takim kontekscie, że teraz się cieszę z poscieli, a mając dziecko nawet bym jej nie zauwazyła, bo bym plackiem się połozyła nie patrząc na co i gdzie. A jak miałabym ładną pościel, to by dziecko ją mogło pobrudzić. Z dzieckiem nie warto nawet mieć np. białej pościeli, bo z dzieckiem nic nie wiadomo. Samej jak pobrudzę, to trudno, samą siebie będę winić. Ale z dzieckiem nic nie wiadomo, nigdy. I zawsze żal. Dziecko potrafi wylać do kibla perfumy przeciez.

up