Mój mąż wziął ślub z kamerą

Małżeństwem jesteśmy od 12 lat, 2 dzieci [8 i 6]. Właściwie nic do męża nie mam, prawie się nie znamy, od 5 lat on gdzieś w świecie, ja z dziećmi w domu. Przeliczyłam kartki w kalendarzu - w 2014 roku był domu przez 34 dni. Był w domu... to nawet za dużo powiedziane, w tym mieściły się wywiady, spotkania klubowe i z fanami, odczyty, sryty... On przemierza Patagonię, ja muszę być na każde kwilenie dziecięcia, on w świetle jupiterów, ja przy łożu chorego dziecka. Ja też pracuję zawodowo, pomaga mi teściowa - jego matka, cudowna kobieta, zawsze znajdzie czas dla wnuków [pracuje zawodowo] Ale bez pomocy wspaniałej sąsiadki nasze życie zamieniłoby się w domowe piekiełko. Tylko ja już zupełnie straciłam wiarę, że z naszego małżeństwa jeszcze można coś wykrzesać. Boże Narodzenie spędziliśmy daleko od siebie - on w Argentynie, ja w malowniczym, małym mazurskim miastecku, z dziećmi, rodzicami, teściami. Wielkanoc mieliśmy spędzić razem, w Polsce. Nie spędziliśmy, on wolał wypad do Kanady na spotkanie ze swoimi fanami Coraz częściej myślę o rozwodzie, jaki sens ma życie w oddali? Dzieci znają ojca głownie z internetu, finansowo dba o nas, ale czy to najważniejsze? Nie, nie podejrzewa, że ma jakąś inną kobietę, aczkolwiek podejrzewam[a właściwie mam pewność], że jakieś miłosne przygody może mieć, nawet bym się nie zdziwiła. A ja? Co ze mną?

Sadze ze najlepszym wyjsciem w tej sytuacji bylaby szczera rozmowa z mezem na ten temat.Poniewaz moze on nie zdaje sobie sprawy z tego jak cierpisz,co czuja dzieci.Mysli ze jak finansowo Was zabezbiecza to wszystko jest ok.

Porozmawiac i uswiadomic ze tak dluzej nie moze byc i niech on sie do tego ustosunkuje.

Jeśli to jest prawda, nie kolejne prowo, niedługo ktoś ustali twoje nazwisko.

Co to za zycie? Do bani!

Twój mąż to Piotr a Tyś jest Karolina!