pies a kot

Zawsze miałam psa, a teraz mam taką sytuację życiową, że kot - czyli opcja bez spacerów - wydawałaby się rozsądniejsza. I niby lubię koty - ogólnie lubię zwierzęta - ale boję się, czy umiałabym pokochać tak mocno, jak kochałam moje psy. :( Zdaję sobie sprawę, że każdy zwierzak to trochę jak losowanie (jaki się trafi charakter itepe itede), ale boję się, że z moim pechem wybiorę kota, który będzie mi sikał do butów i syczał, kiedy spróbuję go pogłaskać... A wy jakie macie doświadczenia?

Trochę mnie też przeraża wizyt w lecznicy weterynaryjnej z kotem, bo słyszałam cuda wianki, jakie koty ponoć wyprawiają. Prawdę mówiąc, to jestem pełna wątpliwości, bo kiedy odszedł mój ukochany pies zaliczyłam porządną depresję i wyłaziłam z niej przeszło dwa lata (ale to wina ogólnie okoliczności).

Ja nie lubiłam kotów dopóki ich nie miałam. Teraz mam 3, każdy ma inny charakter, i każdy jest cudny. Jeśli je kochasz - odpłacą ci miłością.

Ja na przykład uwielbiam psy. Mam u rodziców jednego zwariowanego kundla, który zawsze wita mnie z piskiem jak tylko przyjadę. Ale u siebie w mieszkaniu mam kota i chociaż jest trochę neurotyczna i niedotykalska czasami, to jednak jak wskakuje mi na kolana, kiedy sama ma ochotę, to jest najukochańszym zwierzakiem pod słońcem. Kot bardzo uczy porządku, bo inaczej sam sprząta ;) Ogólnie to są naprawdę kochane zwierzaki. Tylko trzeba zadbać o odpowiednie akcesoria, jak np. drapak albo kuweta (http://www.interzoo-adam.pl/zakup/fotka1214SmartScoop.jpg). Ale to tylko dodatki. Samo mruczące zwierzę jest najważniejsze :)