Kompleksy i brak motywacji

Mam ogromne kompleksy dotyczące mojego ciała. Przyznaje się bez bicia, zaczynam być otyła. Mam 166 a ważę 74. Byłam strasznie otyłym dzieckiem w podstawówce, potem schudłam, nawet do normalnej figury. Ale mi było mało. Miałam początki anoreksji. Chodziłam do szkoły pieszo i pieszo wracałąm (10km) nie jadłam całymi dniami (posiłek na 4 dni) i jeszcze ćwiczyłam. Po tym (druga liceum) miałam za swoje. Wypadające włosy, tycie od kanapki (zwolniony metabolizm), ogólnie osłabienie, anemia itp... Musiałam zacząć jeść. Pamiętam ważyłam ok 50 parę kilo... Między czasie poznałam mojego faceta. Zaczęły się fast foody, których nigdy nie jadłam (mama nie pozwalała, gdyby nie ona dzisaj było by pewnie jeszcze gorzej niż jest). I tak przez rok związku 15kg. I tyje nadal! Kocham słodycze, zawsze je uwielbiałam. Musze chociaż jednego batonika zjeść dziennie. Nie potrafię znaleźć motywacji. Nic mnie nie motywuje. Chociaż wiem, że wyglądam jak kaszalot i będzie coraz gorzej, jeśli się nie ogarnę. Kiedyś potrafiłam nie jeść słodyczy i rok. Ale teraz nie potrafię. Nie wychodzę z domu, no chyba że na uczelnie. Nigdy nie byłam na jakiejkolwiek imprezie, nawet studendzkiej. Nie mam sukienki ani jednej w szafie, dopasowanej bluzki....Nigdy nie byłam na plaży, nigdy nie założyłam spodenek, czy bluzki na krótki rękaw..... Po prostu od dziecka brzydzę się sobą.... Pomóżcie mi znaleźć motywację. Do odchudzania, i do ćwiczenia. Kiedyś bardzo lubiłam ćwiczyć ale teraz coś mnie blokuje i nie potrafię zmusić się do przysiadu. Od kiedy jestem na studiach tylko siedzę, uczę się, jem i jem(między ludźmi nie jem, mam wrażenie, że się gapią i wyśmiewają) i spać. Nie mam energii, niczego... Wiem, że jestem totalnym, śmierdzącym leniem ale prosze pomóżcie!