Jesteście zadowoleni ze swojego życia?

a jak nie to dlaczego?

Nie do końca. Nie spełniło się, póki co, moje największe od lat marzenie. Poza tym utknęłam w rodzinnym mieście, co prawda nie jest to wiocha bez perspektyw, a jedno z większych miast Polski, które zresztą lubię, mam tu studia i w ogóle, ale jednak czuję, że nic mnie tu już nie czeka, że póki tutaj jestem, nic nigdy się nie zmieni. Potraciłam większość moich przyjaźni, znajomości. Mimo, że codziennie otaczają mnie ludzie, jestem strasznie samotna. Nie mam chłopaka, nie potrafię też otworzyć się na innych i coraz bardziej zamykam się w sobie. Czuję, że życie przecieka mi przez palce, a przecież mam dopiero 23 lata. Tak więc - nie, nie jestem zadowolona. :(

tak :) facet ok ,wykształcenie ok i obecna nowa praca:P ok

Nie jestem, wręcz nienawidze swojego zycia czasami. Sama w innym mieście, z dala od rodziny i znajomych. W tygodniu praca, co kilka tygodni jezdze do miasta rodzinnego i tak naprawde zyje od tych weekendow do weekendow, zawieszona. Nie mam faceta, a obsesje na punkcie byłego, nie mogę się odciac, Nie mam tu znajomych. A nawet gdybym mogła kogoś poznać, to mi sie zwyczajnie nie chce. Wegetuje sobie tak.

nie, bo nie roochałem

Sama to zycie sobie ukladam:)))wiec "musze" byc zadowolona i tez jestem:))))

Nie do końca. Jak się wyprowadzę z domu rodzinnego to wtedy tak. Praca ok życie prywatne znajomi ok. Tylko ten brak własnego kąta mnie martwi. Rodzice powinni wspierać swoje dzieci a nie im tylko dowalać.

czasem tak czasem nie, ale jak nie jestem to robię wszytko żeby być:)