Studia męczarnia

Witam, jestem bardzo pracowity i ambitny ale nie przekłada się to w żaden sposób na moje oceny ;//. Robiłem pewien projekt od wielkanocy, konsultowalem itd. i go jako jedyny z grupy uwaliłem. Większość robiła go zdzien wczesniej.... Ogólnie gdy inni uczą się na kolokwium 2-3 h ja ryje tydzień przed i oni dostaja 4-5 a ja ledwo co 3 albo i 2. Nie potrafię się bawić za pieniądze rodziców. Próbuje jak najelepiej ale mi to nie wychodzi. Chcę z tego zrezygnować ale nie wiem jak mam dotrzeć do moich rodziców... Co tutaj robić!?........ dodam ze studiuje 1 rok. Ten rok jest chyba najgorszym rokiem w moim życiu.

Co studiujesz szefie?

moze kierunek studiow nie jest twoim marzeniem?:))) moze nie spelniaja twoich ambicji,satysfakcji? moim zdaniem powinienes robic to co ty lubisz :))

odpowiedz sam sobie na pytanie czy po 1. kierunek nie jest ponad twoje możliwości. Niestety, ale nie każdy będzie dobry w matmie czy będzie miał zdolności językowe. 2. w ogóle chcesz studiować i podchodzisz np. niechętnie. Inna sprawa to pomijając jakąś tam kwestię inteligencji może stosujesz złe techniki nauki? Ew. robisz jakieś niespójne notatki itd.?

studiujeBudowe Maszyn na jednej z lepszych uczelni. Nie podoba mis ie tutaj w zaden sposob. ale rodzice mowia ze wujka janusza dziadka pradzaidka wnuczka syn skończył to i ma pieniądze. Nie umiem rysować, nie umiem infy, słabo umiem fizę. Dostałem się dzięki matmie i Językowi Ang. Teraz angielskiego tutaj nie ma wcale a matma jest raz na dwa ygodnie. Rysunek mnie już roz******la.

Idz na studia które ty chcesz a nie rodzice.

To nie ma sensu, bo jeśli coś ciebie przerasta to z roku na rok będzie coraz gorzej, będą wchodzić trudniejsze przedmioty i egzaminy, a prestiżowe, państwowe studia nie będą przepuszczać studentów, którzy nie dają sobie rady. I to właśnie tylko strata czasu, bo za rok, za dwa okaże się, że nie dajesz rady, a w tym czasie mógłbyś robić coś innego. Wiem co to przechodzić przez studia, których nie chce się robić, bo rodzic/e nalega/ją i to tylko męczarnia i stany depresyjne. Nie będzie ci łatwo przekonać rodziców i prawdopodobnie żadna rozmowa ich nie przekona i będą źli na ciebie i będą grozić różnymi rzeczami, ale tak to jest jak jest się młodym i zależnym od nich i człowiek nie umie się bronić i wypiąć. Ale ty nie jesteś żadnym wujkiem januszem. Czas idzie do przodu, a nie się cofa. Rób coś co lubisz, bo za kilka lat możesz wylądować z ręką w nocniku z przerwanymi studiami, bez pracy, zawodu i dyplomu.