mój mąż nic nie docenia

Jesteśmy 10 lat razem, na początku żyliśmy na odległość, od 5 lat czyli od kiedy zaszłam w ciążę żyjemy razem. Nigdy nie był wylewny ale pisał mi miłe rzeczy, smsy, maile, często wychdziliśmy a teraz jest dramat, ja jestem bardzo zapracowana, mam firmę, buduję nasz dom (na wykończeniu), dziecko, praca w domu, wszystko jest prawie na tip top, obiadek zawsze do pracy ma, sex też 1 w tyg jest góra dwa, ale racxzej to jego temperament uległ zmiejszemu choć nie powiem że ja jestem lwicą, bo zwyczajnie mi się nie chce. Mąż nie powie mi nic miłego, kiedyś jeszcze chwalił za dobry obiadek albo że ładnie wyglądam ,teraz nie ma już nic, nawet nie woła mnie kochanie kotku tylko imieniem, przytuli czasem ale to nie to.. nie ma chemii, czułość hmm przytulamy się ale to milczenie mnie dobija. My nie rozmawiamy, my wymieniamy informacje, gdzy pytam co w pracy mówi ok, i cisza, nie opowie nic sam z siebie, to straszne, mam wrażenie że za kilka lat w ogóle nie będziemy rozmawiać,ja jestem wesołą osobą a przy nim czuje że tracę młodość i ogólnie chdzę zbita i czuję się nieszczęśliwa. Kocham go ale ta nuda i jego oschłość mnie dobija. Rozmawiałam z nim kilkukrotnie, mówiłam że to zabije nas ale on porpawia się na kilka dni i spowrotem to samo. Mam dość, jak u was jest, po tylu latach razem?

a co on robi, pracuje, zajmuje się dzieckiem, pomaga w domu? Czemu ty budujesz dom, a gdzie on?

Tak ma etat, więc jest zajęty w ciągu dnia, ok ale inni mogą coś więcej działać a on poza pracą sport tylko widzi, ok z zalet to jest świetnym ojcem, jest uczciwy, wierny, bez uzależnień.. Pomaga mi w domu bo mamy ustalony pewien schemat.. ale brakuje mi jego inicjatywy, rozmowy, niespodzianek, poczucia humory, on jest strasznie fochowy, jak się obrazi potrafi się 3 dni nie odzywać.. to jest dla mnie już nie do ogarnięcia..

No tak. Nie zachowuje sie jak wiecznie mlodzi, piekni, pelni wigoru bohaterowie seriali TVN. A czy szanowna pani wpadla na pomysl, ze moze cierpiec na depresje? Nie, no skad? Przeciez bohaterowie seriali nie zapadaja na depresje.

nie pomyślałam o tym, nie sądzę że to depresja, może stres, on jest bardzo osobą antystresową nie lubi się przejmować zbytnio kłopotami które innym spędzają sen z powiek, a bywało tak że stersy były straszne, on był moim oparciem, często mówi że nie można się przejmować głupotami, że najważniejszę jest zdrowie , wiec nie to nie to..