Zareczyny,chwila zwatpienia.

Witam Na wstepnie ja 24 lata,ona 21,oboje pracujem,mieszkamy ze swoimi rodzicami w oddalonych o 13 km od siebie miastach. Jestesmy ze soba 5 lat,wczorajszy dzień (8.05.2015- 5 rocznica bycia ze soba) miał być jednym z piekniejszych dni w naszym życiu jednak wyszło zupełnie inaczej. Wiadomo pierscionek w kieszeni,stres i nerwy. Zamowiłem kolacje w pałacu,gdzie bylismy tylko sami, jedzenie, swiece, szampan.Takie miejsce,poniewaz uwazam ze ta chwila nie wymaga obcowania z wieielkim tłumem i owacja na stojąco.Po kolacji,oswiadczłem sie i usłyszałem ze przyjmuje zareczyny bo mnie bardzo kocha,ale z jednej strony sie cieszy a z drugiej nie.Jej argument to to ze za wczesnie,i ze bylo dobrze tak jak bylo. Nie rozumiem juz czy traktuje ten zwiazek na powaznie,czy wiaze jakies plany na wspolna przyszlos? W kwesti slubu zawsze bylismy zgodni ze zawsze mozemy poczekac jeszcze.Ale ja wlasnie tak to czułem ze po 5 latach to ten moment.Wiem ze oswiadczyny,to pewien krok w przód,a czuje ze własnie ona robi go w zupełnie innym kierunku. Bo skoro mnie kocha,chce ze mna budowac przyszłosc,a sa jakies "ale". Pierscionek przyjeła, ale ja mam mieszane uczucia,myślalem ze po 5 latach nie bedzie niepewnosci. Co sadzicie o tym.Prosze o wyrozumiałosc;)

mysle,ze moze jest jeszcze za młoda na ślub i zaskoczyłeś ją za bardzo ale moge sie tylko domyslac,bo nie wiem co jej siedzi w glowie i czemu tak zareagowala,moge tylko gdybać nie znam jej i to z nią porozmawiaj o tym powaznie a nie z nami

Baba nie facet, gada by gadać - ja bym się kompletnie takim babskim gadaniem nie przejął.