Jakie są różnice w wychowywaniu córki i synka?

Mam 2,5 letniego synka i oczekuję narodzin córeczki. Ciekawa jestem, jak wychowywanie córeczki różni się od wychowywania synka? Pytanie do mam "parek".

jako siostra mojego brata moge napisac ,ze jest wielka roznica w wychowaniu :))dziewczynka ma inne potrzeby i chlopiec inne :)))moja mamusia zawsze mowi ze ciezej wychowac chlopca:)

ja mam 7 latkę i 5 latka i na razie nie widzę jakiejś różnicy wielkiej, bo to że chłopak interesuje się samochodami a dziewczyna lalkami to nie jakaś wada. na pewno wychodzi drożej :) bo młodsze raczej nie skorzysta z ubranek do starszej siostrze/bracie.

Jak masz syna to pilnujesz syna a jak masz corke to cale miasto!;-)

Nie pilnuję całego miasta, tylko wychowuję córkę tak, żebym nie musiała tego robić. Zawsze byłam rozsądna i moi rodzice nie musieli pilnować całego miasta, co ty pier****sz.

Ps to była wpadka

To byl zart, nie bulwersuj sie tak :-) Wiadomo, dzieci wychowuje sie w taki sposob, nie musialy byc pod stala kontrola i byly samodzielne. Nie zmienia to jednak faktu, ze niebezpieczenstw czyha wiele I dziewczynie trudniej sie obronic bo to w koncu plec slabsza.

Ja chłopaka dociskam bardziej do prac domowych, mniej mu folguję. Córce odpuszczam, bo kobiety są w tych sprawach z reguły bardziej ambitne i więcej dają same z siebie.

Dociskaj, w dorosłym życiu sobie odpocznie

gość dziś no no, w efekcie syn będzie bardziej rozgarnięty niż rozpieszczona córeczka. Mój syn 5l. sam sprzata po sobie zabawki, ciuchy jak się rozbiera do mycia wkłada do kosza na brudną bielizne - był tak uczony odkąd skończył 2,5roku. moja koleżanki - robi tak jak ty z córką - wszystko jej folguje. Efekt? Jej pokój wygląda jakby przeszło tornado, wiecznie marudzi, wybrzydza, fochy stroi - no rozpieszczona. Jak ta kumpela do mnie przyszła, to nie wierzyła, że mój synek ma tak czysty pokój, że sam o niego dba, że da o swoje zabawki etc.

Różnice pojawiają się później, gdy dzieci dorastają. U nas syn ma podobne obowiązki domowe do córki, bo u nas zawsze jest po równo.

Jeśli chodzi o wiek 0-4 lata to moim zdaniem córka jest łatwiejsza w obsłudze. łatwiej idzie nauka samodzielności, szybciej zaczynają mówić, łatwiej odpieluchowac lepszy rozwój społeczny, mniej zaburzeń typu ADHD, AZ, dysleksja i duskalkulia zaburzona integracja sensoryczna, problemy adaptacyjne ( to z moich doświadczeń w pracy w przedszkolu dziewczynki w wieku 2/3 lat są dużo bardziej rozwinięte psycho/emocjonalno /poznawczo) chłopcy w tym wieku to jeszcze takie dzidziulki, zazwyczaj problemy rozwojowe tez częściej dotykają chłopców.... Mój syn w wieku 3 lat mówil pierwsze słowa córka w wieku 9 miesięcy ( to nie jest tak ze wszyscy chłopcy są tacy a dziewczynki takie ale to co opisuje jest normą w grupie przedszkolnej) .... Jak jest później? Syn ma teraz 12 lat jest super, spokojny, mądry rozważmy, córka ma 5 nie wiem jaka będzie w wieku 12 lat :-) z mojej perspektywy mamy i pracownika z dziećmi : z chłopcami jest trudniej.... Ale jak ich mamy nie kochać :-)

Moi rodzice wychodzili z założenia, że dziewczynka powinna być zdyscyplinowana, skromna, ma więcej obowiązków i mniej jej wolno zaś chłopak to taki wieczny słodki łobuziak, nie musi się aż tak dobrze uczyć, nie musi mieć tylu obowiązków w domu i więcej mu wolno. Często w jego przypadku patrzyli przez palce na coś za co ja bym chyba na suchej gałęzi zawisła :P np pyskowanie do nauczycieli. Co poskutkowało tym, że ja skończyłam studia, mam pracę, wybudowałam sobie dom, a brat to chodząca patologia, poprzestał na liceum bez matury, ma wyrok w zawieszeniu za bójki, ma troje dzieci każde z inną kobietą, na żadne nie płaci, gdzie się nie pojawi tam się awanturuje i już nawet nasza rodzina ciocie, kuzyni z nim nie gadają, bo wszędzie sobie nagrabił książę :o Rodzice do dziś zachodzą w głowę jak to możliwe i w ogóle nie przyjmują do wiadomości, że go źle wychowali więc już nawet nie dyskutuje. Kiedyś im powiedziałam jak się awanturował z tatą, że dobrze im tak, bo zagłaskali kota na śmierć ale nic nie dotarło. Wszędzie szukają winy tylko nie w sobie i nie w nim. Ja nigdy tego błędu nie popełnię mam roczne dzieci córkę i syna i wiem, że będą w przyszłości traktowani równo.

trzeba wymagać od dziewczyn skromności bo inaczej będą się puszczać

Chłopiec musi mieć prawdziwego ojca bo z niego czerpie wzór.

Najgorzej jest chyba tak jak u mnie, syn 6 lat córka 10. Różnica 4 lat więc nawet spora. Synek młodszy więc wiadomo trzeba się nim bardziej zajmować, opiekować, wyręczać... I tak sobie rośnie taki leniuszek który zdążył się do tego przyzwyczaić i nie kwapi się żeby się czegoś nowego nauczyć i się usamodzielnić. Człowiek nawet nie wie kiedy to się stało, kiedy to się tak rozpuściło? :) Ale jedno muszę mu przyznać, koło siebie czegoś tam nie zrobi, ale komuś raczej pomoże więc może nie jest do końca stracony :) Lubi pomagać, robić coś wspólnie.

córka jest bardziej ułozona a syn to łobuz, łatwiej mi jest wychowywać córkę