Nienawidze go, bo on ma życie a ja nie

"Brat".. Nie dba o nic i nikogo, tylko rozpieprza wszystko i się wydziera, wyklina, kradnie.. Co z tego.. Ma to że ludzie go lubią, ma "urok", ma łatwość do zawierania znajomości.. Jest największym chamem, ale ma życie.. Nie warto być dobrą osobą, lepiej być takim "czarującym" chamem i ma się wszystko podane na tacy.. To nie fair..Byłam świadkiem jak robi największe świnstwa no i co z tego..Jak potem jest grzeczniutki to wszyscy o wszystkim zapominają i jest znowu "wspaniały" Nienawidzę go za to. Jeszcze za to, że on wie, że ja jestem nikim, że nie mam życia.. Wstyd mi za to. W klotniach mówi "gówniara" "nawet nie masz koleżanek".. Nie lubię go. To nie fair, że ja się staram być jak najlepsza, sprzątam, dbam, jestem grzeczna i nie mam dosłownie NICZEGO..

Znam to z autopsji moja starsza siostra jest identyczna "potrafi wypić krew nie zrobiąc rane" . Wszystko po rodzicach zgaręła ja nawet na rodzinne zdjęcia się nie załapałam. Dzisiaj nie utrzymuje z nią kontaków mimo że chciała ze mną nawiązać kontakt nie chce ją znać.

Długie czekanie -dobre śniadanie. Znajdzie się ktoś, kto doceni i będziesz szczęśliwa. Póki co, postaraj się nie wzbudzać w sobie negatywnych emocji. To jest toksyczne dla Ciebie, dlatego próbuj nie myśleć o tym w ten sposób. W końcu to brat... Idź w swoją stronę i ciesz się własnym życiem, jego życie zostaw do oceny jemu samemu.

tacy ludzie nie powinni żyć powinni ginąć w męczarniach

Bo skur#$%le mają łatwiej w życiu, a jak masz miękkie serce, to trzeba mieć twardą dupę. Tak było jest i będzie. Ja miałem podobnie. Brat dostawał co chciał, dla mnie już nie starczało. Zawsze byłem ten gorszy. Skończyłem szkołę, ożeniłem się i wyjechałem za granicę. Po dwóch latach ściągnąłem brata do siebie. Rok temu się rozwiodłem ( poszła w tango ). Ja po rozstaniu zostałem w sumie z niczym. Nawet na minusie. Za to mój brat ma żonę i wspaniałego synka. Nie żałuje, że mu pomogłem. Cieszę się, że im się układa. Nie jestem zbyt wierzący, ale kiedyś osoba mocno wierząca ( chociaż wierzy w Boga, chodzi do kościoła, modli się - ja przeciwnie ), zapytała mnie, czy boje się śmierci, bo ona się bardzo boi. Odpowiedziałem, że nie. Nie boje się, bo staram się żyć tak, żeby nie mieć ciężaru na sumieniu. Wolę mieć w życiu pod górę, ale żyć wg własnych zasad i z czystym sumieniem.

Zlo kiedys wroci, tak jak wraca dobro. Ja tez wole miec pod gorke, a zyc zgodnie z sumieniem (tak, wierze w Boga).

ROBIŁBYM TAKIM LOBOTOMIE

kutaphone - zrób sobie najpierw lewatywę, tylko taką porządną, to może Ci to g****o ze łba wypłucze. Pusto w czaszce będzie, ale przynajmniej czysto.

mam nadzieje że zostaniesz zgwalcona jeszcze w tym miesiącu

kropka w kropkę moj brat :) miałam to samo. Samoocena bliska zeru przez ego docinki, zawsze czułam soe gorsza. Ale wraz jak jestem dorosla to widze że cale nie estem gorsza. Mam niezla pracę super faceta poukładane zycie. On po za problemami i kumplami nje ma nic. Glowa do góry!

To tak jak u mnie mimo że siostra od rodziców dostała właściwie wszystko ja nic to i tak mi się o niebo lepiej powodzi niż jej.

U mnie podobna historia. Tylko, że moi prześladowcy mają wygodne życie, facetów, dziewczyny, a ja jestem no lifem 24 letnim, który nawet nigdy kobiety nie miał.

17.00 TO PRAWIE JAK JA