najgorsze strony, wady macierzyństwa

piszcie drogie mamy, tym razem o tym jakie są wady bycia mamą ? :)

dla mnie najgorsze jest to, że nie mogę wyjść kiedy chcę i na ile chcę - zawsze muszę to planować

Macierzyństwo nie ma moim zdaniem wad. A te niby "wady", że np. nie można wyjść, kiedy się chce, albo ma się mało czasu dla siebie, to są raczej wady organizacyjne matek, np. brak pomocy osób trzecich przy dziecku (choćby ojca dziecka), brak umiejętności i chęci planowania swojego czasu, brak pieniędzy itp.

do goscia powyżej, jest to wada bo sam fakt że musisz teraz coś zorgaznizować, prosić osób trzecich. nie zawsze można coś zorganizować.

Bycie na tzw ciągłym czuwaniu, ciągły stres wyrzuty sumienia ze sie zaniedbuje dziecko, totalne ograniczenie bo nawet jesli sie weźmie opiekunkę to pojawią sie wyrzuty sumienia że zostawia sie dziecko dla własnych przyjemności.

Dzieci. Im więcej tym gorsze.

Największą i jedyną prawdziwą wadą macierzyństwa jest wg mnie strach. Strach o dziecko, który pojawia się już w ciąży i trwa do końca naszego życia. Strach o to, by było zdrowe, bezpieczne i szczęśliwe. Strach, który nie mija, tak jak nie mija miłość do dziecka.

Najgorszą wadą jest niemożność przespania ciągiem choćby 4 godzin przez wiele miesięcy, ale na szczęście nie dotyczy to każdego. Zaraz po tym - strach o dziecko, czuwanie w chorobie. Nie wiedziałam, co znaczy naprawdę się bać, dopóki nie urodziłam małego człowieczka zdanego tylko na czujność rodziców.

Z tym strachem to prawda. Co do organizacji czasu - bez dziecka też trzeba to robić.

18:11 nie zrozumiałaś, co napisałam? napisałam właśnie to, że trzeba PLANOWAĆ, więc nie pisz mi tu o organizacji, bo dobrze o tym wiem chodziło mi o SPONTANICZNE wyjście - i to jest właśnie wada o której piszę, bo tego nie mogę zrobić, choćby wyjść w nocy na spacer z mężem

najgorszy jest strach o choroby... potem uwiązanie,niemożność wyjścia bez znalezienia opieki i notoryczne niewyspanie (w moim przypadku)

nauczyciele...

nie możesz się nigdzie ruszyć bez dziecka, czasami nawet nie masz kiedy iść do łazienki, bo cały czas wyje, nie śpisz po nocach, wiecznie jesteś zmęczona i niewyspana, karmienie piersią to udręka, do tego dochodzą choroby, marudzenie, kolki, ząbkowanie. A po kilkunastu latach masz rozwydrzonego nastolatka olewającego szkołę, rodziców, palącego, pijącego, problemy w szkole...

Nie kazdy ma tak jak ty :D Jak wychowasz , tak masz :P

Rutyna, powtarzalnosc, pieluchy, karmienie, mycie, sprzatanie po dziecku, pranie, odplamianie, koszty, brak snu, kolki, refluks, alergie i nietolerancje, diety, zabkowanie, skoki rozwojowe, infekcje, pilnowanie jak raczkuje i chodzi... ale plusem sa spacery, bo inaczej czlowiek by sie sam nie mobilizowal, no i usmiech i zadowolenie dziecka, oraz nowe postepy i umiejetnosci.

To że nie ma czasu dla siebie, wszystko trzeba planować

to ze nie przespalam ani jednej nocy od 3 lat i jeszcze dlugo pewnie nie przespie bo mlodsze ma 9 mcy. Tak to same zalety jak dla mnie.

do gościa z 19.00 no ja tak nie mam, moje dziecko akurat było grzeczne, nigdy nie sprawiało żadnych problemów, dobrze się uczy i ma już 18 lat :) patrząc na dzieci swoich koleżanek i to co się dzieje na ulicy i w szkole codziennie dziękuję, że właśnie mi się trafiło takie kochane :)

Gość z 18:11 wyjęłaś mi to z ust! Piękne, prawdziwe słowa.

strach o dziecko,głownie o jego zdrowie i bezpieczeństwo no i bycie w ciągłej gotowości tzw.czuwanie jak ktoś wyzej napisał.dodam może nieprzespane noce,a tak to same plusy ,a ten bezzebny uśmiech wynagradza wszystko

strach o dziecko nieprzespane noce bunt dwulatka - sprzeciwianie się i wyrażanie krzykiem własnego zdania oraz wymuszanie

największą wadą jest ograniczenie wolności - że nie można robić co chce i kiedy chce oraz wciąż zaprzątnięta głowa dzieckiem,po urodzeniu dziecka niestety już nigdy człowiek nie może być naprawdę wolny

permanentny brak snu... ale to na szczęscie góra pierwsze dwa, trzy lata

Brak snu? To ile wy byscie chciały spac?

Strach o zdrowie i bezpieczenstwo dziecka. Tylko to

nie możesz się nigdzie ruszyć bez dziecka, czasami nawet nie masz kiedy iść do łazienki, bo cały czas wyje, nie śpisz po nocach, wiecznie jesteś zmęczona i niewyspana, karmienie piersią to udręka, do tego dochodzą choroby, marudzenie, kolki, ząbkowanie. A po kilkunastu latach masz rozwydrzonego nastolatka olewającego szkołę, rodziców, palącego, pijącego, problemy w szkole... x to akurat w większości wina wychowania przez rodziców brak czasu dla dziecka, wspólnych zabaw, spacerów, pasji, wyjazdów.

Dla mnie najbardziej denerwujące jest myślenie co dać dziecku do jedzenia za 3 godziny. I tak co 3 godziny. A także monitorowanie czy ile i czy zjadło, pomaganie w karmieniu łyżeczką co się ciągnie nieraz do pół godziny, a jak dziecko odmawia nawet spróbowania jedzenia to głowienie się co innego podać, jako że przegłodzenie dziecka na nic sie u mnie nie zdaje i tylko proponowanie dziecku czegoś innego może coś dać. Generalnie cały czas myślenie o jedzeniu co mnie śmiertelnie nuży