Czy nieplanowane dziecko lepiej jest zabić, usunąć zanim się urodzi?

Jak typujecie? -Z uzasadnieniem prosze...

urodzić.... dlaczego ma cierpieć niewinne dziecko które nie prosiło się na świat ? moje dziecko też jest nieplanowane.... kiedy okazało się że jestem w ciąży załamałam się totalnie, ryczałam itp jeszcze przed 1 usg miałam nadzieję że serduszko nie bije albo coś innego 3/4 ciąży nie mogłam przeżyć że jestem w ciąży, były chwile że się nawet cieszyłam, ale ogólnie to byłam zła że muszę być w ciąży (zabicie dziecka nie wchodziło w grę...) nawet zaraz po urodzeniu nie potrafiłam się cieszyć, nie nastąpił jakiś cud czy coś w tym stylu ale z biegiem czasu pokochałam moje dziecko dziś chodzi do przedszkola, daje mi tyle radość jak nikt inny nie wyobrażam sobie życia bez mojego dziecka a teraz napiszę coś jeszcze.... kiedyś usunęłam ciążę tabletkami- parę dni po pozytywnym teście, z powodu rozstania z mężem (okazało się że ma kochankę która również zaszła w ciąże miesiąc wcześniej niż ja) to był impuls, byłam w szoku od nawału informacji źle zrobiłam i wiesz co ? minęło sporo lat a ja do dziś nie mogę sobie wybaczyć tego nie ma dnia bym nie żałowała i wcale nie poczułam się lepiej "PO" wręcz przeciwnie, wpadłam w wielką depresję i z pewnością do końca życia mój czyn będzie "przede mną"

Czasami da sie je pokochac i jedynym problemem pozniej jest samotne maciezynstwo w biednym kraju, gdzie nie zwyklo sie wychodzic matkom na przeciw. Gorzej jak ma byc przez nikogo niekochane i cale zycie nosic brzemie niechcianego dziecka, to wowczas juz lepiej nie istniec.

siebie zabij a nie dziecko które niczemu nie jest winne. można zawsze oddać do adopcji jest wile par które chcą mieć dziecko a nie mogą...

oddać do okna życia lub adopcji, ale nie zabić! Czytałam wiele razy opowieści kobiet, które z jakiś swoich powodów usunęły ciążę i nagle pojawiają się po latach wyrzuty sumienia i myslenie o tym zabitym dziecku , które nie dają im normalnie funkcjonować. To się potem odbija echem mimo wszystko. czy będziesz w stanie z tym żyć do końca życia, spać spokojnie? odpowiedz sobie sama

bzdury, podobno wiele kobiet zupełnie nie ma z tym problemu emocjonalnego ani przy zabiegu ani po latach, były nawet prowadzone badania i nie wykazały zeby dla większości to było jakieś traumatyczne przezycie

Nie znam wszystkich przypadkow potwierdzajacych te statystyki, ale osobiscie widzialam 2, ktorym pozniej rzrczywiscie odbilo w dojrzalym wieku i obie zaczely nalogowo adoptowac rozne dzieci, zeby skompensowac sobie zycie tamtego nienarodzonego. Jedna zaadoptowala 5, mimo ze miala jyz 2 bioligicznych, a druga nie pamietam ile.. Takze to co tu ktos napisal wyzej jest prawda.