Mowisz ze kochasz, ale kochasz tylko slowami...

A kocha sie czynami... Nie ma dzialania - nie ma prawdziwej milosci...

Czy mam racje? Ile mozna wierzyc w prawdziwosc uczucia tylko na podstawie wielkich i pieknych slow, deklaracji slownych? Slow ktore de facto brzmia bardzo prawdziwie, ale co z tego? Milosc to dzialanie, a nie mowienie. Tak czy nie... Czy jestem zlym czlowiekiem, bo przestalam wierzyc w slowa?