Gdy rodzice nie wspierają i co gorsza demotywują

Co robić gdy rodzice mnie nie wspierają? Jestem młodą osobą, chcę realizować swoje marzenia. Konkretnie po prostu myślę o zarobieniu pieniędzy i po prostu wyjeździe na pare miesięcy, poznanie innej kultury, naukę języka. Jest to coś o czym myślę 24/h i nie mogę przestać. Długo zastanawialam się nad wyborem dobrej opcji-nie jestem osobą lekkomyślną chociaż "tłumacząc" to oczywiscie po krótce rodzicom-oni zapewne tak myślą, że coś sobie wymyśliła, jakis tam bez sensu wyjazd i po co jej to??? Wiadomo, trzeba liczyc się z niedogodnościami ale przeciez nie mozna zyc cale zycie pod kloszem a pozniej zalowac ze nie zrobilo sie tego i tego!!! jest mi ogromnie przykro że nie mam wsparcia w rodzinie, przez co mi samej wydaje się że mają racje bo to przeciez rodzice! Nie potrafię w kółko macieju tłumaczyć zalet/wad, podawania argumentów bo one zawsze zostaną jakoś obrócone w coś negatywnego! Jest to ogromnie dołujące, bo uświadamiam sobie że żyję po prostu w klatce, bez możliwości wyboru. mówie do rodziców: słuchajcie, chcę za pare miesiecy wyjechac za granicę, zaczac zyc i byc samodzielna na co słyszę po 2 sekundach (!) Nieee..ja mysle ze to nie jest dobry pomysl...... Oczywiscie mówią to z pewną niepewnością bo tak na prawde sami nie wiedza dlaczego z góry zakładaja ze nic sie nie uda. Mam wrażenie jakby chcieli mi zaplanować całe życie, nie liczac sie z moim zdaniem a ja chce byc wolna!! co robic? Nie wiem czy w konfrontacji bede w stanie i miec sile ich przekonywać. Czy ktos z Was mial podobne sytuacje i jak sobie z nimi poradziliście?