Co Was aktualnie martwi, o czym myślicie? Tak szczerze

u mnie choroba i wizyty u lekarzy, myśli o pracy w której już nie byłam 3 miesiące, to mam na dzisiejszy wieczór :-/

Stabilizator na nodze i operacja kolana w czerwcu ale to nic wobec gościa którego boli ząb

mnie od zawsze martwi moja samotność, a poza tym martwią mnie wybory prezydenckie

SAMOTNOŚĆ I TO ŻE SIE ROBIE ZDZIWACZAŁY

o tym że nie mam kasy ,w*****a mnie chłopak i siedze dzisiaj sama w domu i mam dosc wszystkiego nawet sobota do d**y

uff a już myślałam że jestem sama z tymi zmartwieniami

martwi mnie, że wybory mogą zostać sfałszowane na korzyść Komora i będę musiał uciekać z kraju :(

a najgorsze jest to, że jak te bedą zmartwienia bedą uśpione to zaraz zaczną się pojawiać kolejne :-/

Niska pensja, brak własnego mieszkania, samotność, tykający zegar biologiczny, niespełnione marzenie o byciu matką i prawdopodobieństwo, że nią nigdy nie zostanę (mój układ rozrodczy to masakra). Martwię się, że zakochałam się bez wzajemności i odrzucam wszystkich adoratorów w nadziei, że mój obiekt westchnień jednak zauważy we mnie kobietę. Martwi mnie też to, że już się poddałam w wielu aspektach życia a mam dopiero 30 lat.

Samotność (brak kobiety, mało znajomych), studia (kolokwia, zaliczenia, egzaminy a ja nic nie umiem i nie ptorafię się wziąć do nauki), niepewna przyszłość (czy ja w ogóle założę rodzinę, gdzie ja będę mieszkał, czy znajdę pracę).

wybory prezydenckie, czy nie będą sfałszowane oraz to, że nie wiem czy sprzedać telefon komórkowy czy zacząć go używać

Że go kocham, on się mną bawi. I że nie wiem już co z tym zrobić...

Martwię się tym ,że pomimo iż od katastrofy smoleńskiej minęło już ponad 5 lat, ja dalej nie wiem co tam się tak naprawdę wydarzyło, a teorie Millera, Laska i Macierewicza nie przemawiają do mnie. Martwię się, że nie dożyje dnia, w którym prawda ujrzy światło dzienne.

Mój "zwiazek" z facetem ktory nie traktuje mnie do konca poważnie, poza tym zblizajaca sie sesja. To tak z aktualnych zmartwien

Wczoraj zostawił mnie. Dziś usunął z kontaktów. W poniedziałek pewnie zmieni numer telefonu. Tylko tym się martwię choć powodów znalazłoby sie bez liku.

Że muszę powiedziec tacie, że rzucilam jedne studia ( studiuje na dwoch kierunkach), a on te moje studia bardzo przezywa wiec... Poza tym moim zwiazkiem w ktorym mi sie nie do konca uklada, swoimi kompleksami, tym jak uzbieram 1300 zł na powiekszanie ust, egzaminami tez troche, ale sadze ze sobie z nimi poradzę i chyba narazie tyle

do 19:20- a tak sie narzucasz, że bedzie musial zmieniac numer? Wiem, ze rozstanie boli, ale nie mozna sie narzucac