Nie nadaje się do żadnej pracy i z tego powodu mam ochotę się zabic

Próbowałam sił w różnych miejscach, ale prawie wszędzie było podobnie. Słyszałam, że się nie nadaję albo ze poszukują kogoś innego. Dobrze pracowało mi się tylko w swojej branży (archiwalnej), ale niestety nie ma teraz widoków na taką pracę. Nie chcę mi się już żyć. Mam straszną nerwicę, depresję i z niczym sobie nie radzę.

Ojciec ciągle na mnie nalatuje, zamiast wspierać, a ja codziennie płacze, bo nie mam już siły walczyć. Chciałabym być taką jak ci wszyscy uśmiechnięci, optymistycznie nastawieni do życia ludzie, ale skąd mam czerpać dobrą energię, skoro nic mi się w życiu nie układa?

Idz na rente albo na zasilek! Pozdro i powodzenia!

Proszę o pomoc. W głębi duszy nie chcę umierać, ale strasznie cierpię i dopadaja mnie strAszne myśli...

nie nadajesz sie bo masz depresje i nerwice. a nie na odwrot Idz do lekarza, potem poszukaj pracy. Powodzenia!

Myślałam o rencie, ale kurczę, mam 26 lat i pasowałoby jeszcze powalczyć... Renta to będzie oznaka tego, że się poddalam.

haha renta jej sie marzy, teraz ludziom bez kończyn po strasznych chorobach renty przyznać nie chcą, a ci mają dać? za co, za strach przed życiem? :D

Aktualnie dorabiam sobie tylko na pisaniu tekstów dla lokalnego portalu i prowadzeniu strony znajomej, ale przecież z tego nie wyzyje. Co do lekarza byłam niecały rok na terapii grupowej i wróciłam z niej odmieniona, ale teraz znowu coś się ze mną stało. Kompletnie nie radzę sobie w sytuacjach stresu. Ktoś mi coś tłumaczy, objaśnia, a do mnie z trudem to dociera. Mam problem z wykonywaniem prostych zadań, gubię się w tym. Dlatego ludzie biorą mnie za niekumata i nierozgarnieta. Może rzeczywiście taka jestem? Już sama nie wiem. Największe problemy sprawia mi praca z ludźmi. Tam, gdzie jest ich mało lub ich nie ma odnajduje się.

Przecież napisałam, że nie chcę iść na rentę, bo to byłoby dla mnie poddanie się... A co do życia to rzeczywiście boję się go, ale do tej pory zawsze walczyłam i próbowałam różnych rzeczy.

Uprawiasz jakiś sport?

Obecnie nie. Kiedyś jeździłam na nartach.

To zacznij. Sport wykształca pokorę, hart ducha i pozwala pokonywać swoje słabości z czasem to wszystko przekłada sie na życie. Może być bieganie, pływanie, cokolwiek. Sport daje "namacalny" efekt bezpośredniego wpływu pracy na efekty zauważalne na własnym organizmie

Pomyślę o tym. Teraz na kilka dni jadę w Tatry, więc będzie okazją do większego wysiłku. Po powrocie spróbuję z bieganiem. Mam prawie 20 kg nadwagi, więc muszę je jakoś zrzucić.

giń szmato

rada ze sportem to strzał w 10- jest cała masa rzeczy, które możesz robić -bieganie nordic walking, jak masz kase to może karnet na siłownie? jak zaczniesz osiągać sukcesy w innej dziedzinie to cię to pozytywnie podbuduje- ja jak miała w życiu stresujący okres to się zapisałam na boks i mi to pomogło-wyrzyłam się i zredukowałam stres:) a rozważałaś oprócz tego powrót na terapie?niekoniecznie grupową, może indywidualną? w ośrodkach pomocy społecznej są darmowe porady psychologiczne-możesz się zapisać w swoim mieście

zawsze mozesz sobie znalezc sponsora

Co za bzdury z tym sportem :D

Dlaczego mnie wyzywasz? To, że jesteś tutaj anonimowo, nie daje ci obrażania innych. Nie musisz czytać tego wątku.

jak masz 20kg nadwagi to zacznij biegać dziewczyno i weź się za siebie Powodzenia

Tak, myślałam o terapii, ale tam trzeba mieć ubezpieczenie, a ja aktualnie nie mam. Chciałam zarejestrować się w UP, tylko ze problem w tym, że mam podpisaną umowę o dzieło do września, dlatego jako tako nie jestem osobą bezrobotną.