Czym was karano w dzieciństwie

konsekwencjami. zawsze ponosiłam konsekwencje swoich zachowań. lanie dostałam może ze 3-4 razy w życiu, ale to jak byłam mała (i nie miała wyobraźni) i w sytuacjach niebezpiecznych dla mnie. raz pamiętam jak mocno dostałam w tyłek, kiedy mialam moze ze 3 latka i prawie wpadłam do dużej rzeki. nie mam im tego za zle, bo wydaje mi się, że był to jedyny sposób na pokazanie mi, iż naprawdę nie wolno czegoś robić. w późniejszym wieku, rodzice nie za bardzo mieli mnie za co karać. zresztą nawet jeśli, i tak mieliby ciężką sytuacje. szlaban na siedzenie w domu był kompletnie bez sensu, bo jako nastolatka lubiłam zamykac się w domu i wręcz nie chciałam pokazywać sie ludziom, więc ilekroć wychodziłam na miasto czy na jakąś imprezę, moja mama była bardzo szczęśliwa i nigdy mi nie zabraniała czy mowiła ze mam wracać o danej godzinie. szlaban na komputer też nie robił na mnie wrażenia, bo bardzo lubiłam czytac ksiązki i spać.

raz jak miałam może 8 lat dostałam z liścia od mamy za to że nie chciałam zalozyc rajtuzek do szkoly-nigdy nie przepadałam za tą częścią garderoby i tak mi zostało. od babci za złe zachowanie ręką na goły tyłek jak miałam kilka lat oraz chabinka po plecach tyłku za zbyt wczesne zerwanie wszystkich jabłek w sądzie- było mi przykro, dochodzil październik, pracowałam przy tym z 5 godz a jak to zobaczyła to wpadla w furię że za wcześnie je pokrywałam z drzew i się szybko zepsują... no i w szkole kijkiem w dłonie za to że gdy zatrzasnely się drzwi od klasy a byliśmy bez nauczyciela wyszlam przez okno bo o był parter i skończyłam może max 2 m na ziemie i poszłam zaalarmować kogoś z dorosłych. idioci jeszcze mnie straszyli mnie obniżeniem zachowania...

W czasach mojego dzieciństwa głównym narzędziem wymierzania lania był kabel. Nie tylko u mnie w domu ale i u kolegów. Jak się przebieraliśmy na wf po wywiadówce to na nogach kolegów i moich można było oglądać najczęściej zaokrąglone pętelki po kablu.

Zgadza sie ja tez dostawalam od wsciekłej matki kablem. Lała na oślep i ile siły cienkim kablem. Bolało i szczypało jak diabli,błagania " mamuś przepraszam,juz wiecej nie będę" nic nie dawały.A lała za nic,nie za rzadne wielkie przewinienia.,wszystko ja wkurzalo. Teraz jak jej kiedys wypomnialam to katowanie,to sie wypiera i mowi ze zmyslam. Nie wiem czy naprawde wyparla to z pamieci czy udaje.

Nikt nas nie bił, tylko wrzeszczeli na nas i prawili kazania. Szczególnie po powrocie z wywiadówki.Była kara w postaci aresztu domowego, zakaz spotkań z innymi dziećmi, szlaban na rolki, rower i komputer. To było upierdliwe, bo inni dostali parę klapsów na tyłek i mieli problem z głowy ☺