JESTEM BIEDNA

Zarabiam 1300zł. Pokoj z rachunkami kosztuje mnie 700 zł. komunikacja miejska 200zł. Zostaje mi 400zł na jedzenie. Nie pamiętam już jak smakuje żarcie inne niż z dyskontu. Od 8 miesięcy nie byłam nawet w kinie bo mnie na to nie stać. Od pół roku mam depresje bo takie życie jest przygnębiające. Co miesiąc mama daje mi pieniądze pod stołem na niespodziewane wydatki. To jest upokarzające. Dłużej już tak nie mogę. Żyję w jakimś zamkniętym kole. Pragnę umrzeć. Nie jestem zazdrosna ale jak czytam o podróżach tych szafiarek to robi mi się zwyczajnie przykro. Nie stać mnie na nowe ubrania ani kosmetyki tym bardziej a 'kolezanki' z biura mimo tego, że wiedzą ile zarabiam potrafią mi powiedzieć, że mogłabym się ubierać w ładniejsze ubrania do pracy lub lepiej postarać o to jak wyglądam. Jak już uda mi się zostawić więcej pieniędzy to zawsze jest coś ważniejszego na co muszę je wydać.

Ja też tak miałam, a teraz mi się polepszyło. Tu nie ma co radzić tylko zmienić pracę na taką z godnymi zarobkami. Ja sobie taką wymodliłam.