chcialabym wierzyc w ludzi

widziec w nich dobre strony, a nie spodziewac sie wylacznie tego, co negatywne, odrzucenia mnie, boje sie ludzi, boje sie, ze wywolam w nich jakas agresje, antypatie... mam malo przyjaciol, czesto nie mam z kim sie spotkac, mam wrazenie ze wszystkich irytuje... wiele zlego mnie spotkalo ze strony ludzi, ale tez wiele dobrego, nie wiem czemu widze tylko to co zle... gnebili mnie w szkole, cale zycie to we mnie siedzi, maly glupi irytujacy kujonek, teraz z kolei mam kryzys, nie jestem inteligenta jak kiedys, nie wiem czy w czymkolwiek jestem dobra... zawsze cos mi we mnie nie pasuje, wiecznie sie porownuje z innymi, ktorzy sa dla mnie wzorem. Skutecznie utemperowalam swoja osobowosc byle by nie wydawac sie nienormalna, byle byc taka jak wszyscy, ale juz mi sie nie udaje... wyrozniam sie tym, ze czuje sie jak wrak czlowieka, mimo ze usmiecham sie to mam straszna twarz, smutek w oczach, wszystko mnie boli..

ile masz lat?

Polecam książkę,,Świetliste dusze,,Ilony Różalskiej.

mozesz podac gg?

wiara jest zła to nie jest zaleta wielu jest podstępnych, źle nastawionych... trzeba być czujnym

Wszystko bierze się z Twojej niskiej samooceny która wynika m.in. z tego, że nie masz własnej pasji ani zainteresowania, nie starasz się w czymś rozwijać dlatego błędnie wydaje Ci się że nie masz nic do powiedzenia. Zacznij uprawiać sport dla siebie. Biegaj, rób brzuszki, Twoja pewność siebie szybko wzrośnie. Musisz zdać sobie sprawę z tego ze ludzie to idioci. Wszyscy, nawet ja dlatego nie masz się czym przejmować :) ważne by poznawać jak najwięcej osób bk wtedy jest większe prawdopodobieństwo ze trafisz na normalnych ludzi. Srać na konwenanse i wszelkie normy bądź sobą! Jak chcesz to możesz najpierw pogadać sobie z ludźmi przez neta mi dużo dało jak gadałem tak z kobietami wiem już mniej więcej jakie tematy mogę poruszyć i również zyskałem pewność siebie podczas rozmowy.

faktycznie, nie mam takiej pasji... nie wiem czy "testowanie" win to pasja :D za duzo wmawialam sobie, ze to mi nie wyjdzie itp. nie chce byc dluzej takim zdechlakiem

większosc ludzi jest naprawdę nie warta poznania, ale jak poznajesz kogoś kto ma serce, mózg, empatię to jest taka radość, że warto wytrzymać z tymi prostakami, którzy odbierają wiarę w ludzkość

wiecie albo mam tak, ze robie cos normalnie, taki dzien jak codzien, obserwuje ludzi i mysle sobie, jaki to wszystko ma sens, wszystko takie malostkowe, potrafia sie poklocic o takie bzdety... zloscic sie o takie rzeczy, ktore w sumie nie maja znaczenia.... rozmawiac o blahych drobnostkach i cieszyc sie tym. ja sie zastanawiam wtedy, czy np. udaja swoje ozywienie, zainteresowanie blahostkami albo zbulwersowanie drobnymi rzeczami byle by zapelnic pustke, bo tak to nie bylo by nic do powiedzenia ciekawego, jedna wielka pustka, martwa cisza

nie masz gg?

nie mam gg... czy tez odczuwacie podobny bezsens w czymkolwiek robicie.

Wszystko ma sens i jednocześnie nic nie ma sensu, zależy od Twojego nastawienia. Jak kogoś dobrze poznasz to będą Cię interesowały najmniejsze rzeczy z jego życia i nie będzie w tym nic udawanego. A zamiast z siebie robić kogoś ponad te błahostki zacznij z nimi rozmawiać na interesujące Cię tematy

Mnie ludzie sporo skrzywdzili. Teraz jestem sam, bardziej skupiony na sobie, nie przepadam za ludźmi ani ich towarzystwem.

Oglądajcie póki jeszcze nie usunęli: https://www.youtube.com/watch?v=kDE3vH78yWw