Najabsurdalniejsza tęsknota to ta gdy

się tęskni za kimś kogo się zupełnie nie zna.

no coś ty? mi już przechodzi

ale za to jaka wyidealizowana :)

dokładnie. wyidealizowana aż zęby bolą. totalnie masakrycznie durna tęsknota, w efekcie lat nie tyle za osobą co za stanem jaki nam wtedy towarzyszył. kto sie zgodzi?

ile by sie dalo aby ten stan powrocil ehh

nie zgadzam się z teorią powyżej

a dla mnie taka, kiedy tęsknię zanim nastąpi rozłąka...

oddalo by sie wszytsko co sie ma, aby ten stan powrocil i trwal do konca zycia

nie pamiętasz już głosu, koloru oczu, kształtu nosa albo zatracasz się w kimś kto teoretycznie był nie w twoim typie może nawet z nadwagą bądż szczegułami wygladu którego nigdy wcześniej nie akceptowałeś. latasz, nie dotykasz ziemi, piękniejsze, chudniesz ta absurdalna myśl jest jak narkotyk, szukasz kolejnych dawek aż w końcu okazuje się że to był sen. opadasz, opadasz aż w końcu nie wiesz kim już jesteś. tęsknisz za tym kochaniem którego nie da się nawet ogarnąć słowami, ponieważ są za przyziemne. z czasem dochodzisz do wniosku, że żadna miłość nie poparta odzewem nie może trwać aż tyle lat. dochodzisz więc do najbardziej słusznego wniosku, że to była choroba. ta świadomość pogłabia cię w poczucie wstydu i bezwartości. zaczynasz izolować się od ludzi. pragniesz znów zaznać tego uczucia, ale przed lękiem i stanem w jakim pozostawiło cię poprzednie uczucie, nie chce ci sie już nawet patrzyć na ludzi inaczej niż tylko zdawkowo.koszmar

https://www.youtube.com/watch?v=3M8y7sH339o

nie przepadam za newageowymi textami beyonce

sen

no to jak nie przepadasz to moze to https://www.youtube.com/watch?v=VNAmqtRmp28

Jej i tak nie dogodzisz

pudło! akurat to lubię. lubię wszystko co nie obliczone na forse pod masowy odbiór.

O tak. Kochalam i tesknilam ponad rok do chłopaka, z którym spędziłam może pół godziny. Cały rok czekalam na kolejne spotkanie. Odnalazłam go na gadu gadu, a on mnie prawie nie pamiętał. Chciałam się z nim umówić, ale on nie był zainteresowany. Osiem lat później szlam za nim ulicą. Jestem pewna że to był on. To było niesamowite, jak emocjnalny haj, dziś już by mi się nie zdarzyło, bo do tego trzeba było młodzieńczego serca pełnego wielkich marzeń, i trochę braku oparcia w sobie, którego z biegiem lat nabralam.

dużo czasu musi upłynąć. czas jest lekarstwem na wiele ran a na miłośc najlepsza jest inna miłość.