Jestem sama...

Nie mam przyjaciół, nawet bliższych znajomych... Z matką ciągle się kłócę, tata jest bardzo zapracowany. Moja jedyna "przyjaciółka" odkąd poszła na studia nie ma dla mnie już czasu, nie okazuje zainteresowania tym co u mnie słuchać, nigdzie razem nie chodzimy. Chłopak, w którym jako jedynym miałam oparcie i mnie wspierał chce mnie zostawić... Ja już nie mam po co ani dla kogo żyć... :( to strasznie nie mieć nikogo z kim można pogadać, zwierzyć się, opowiedzieć co się czuje albo po prostu jak minął dzień...

Samotność dobija....

Dokładnie... :(

Eh znam ten ból, nie mam znajomych, mieszkam tylko z mamą. Poza tym siedzę całymi dniami w domu i z nikim nie rozmawiam. Dobrze, że istnieje internet, bo bym całkiem zdziczała i nawet nie wiedziała jak się pisze, czy rozmawia z innymi. Chociaż to i tak nie to samo jak normalna rozmowa.

Ja nawet nie mam żadnych internetowych znajomych, za dużo razy się na tym przejechałam... Pogadać to mogę sobie z kotem... :(

a ja gadam z psem ,miałam kilku netowych znajomych ale się wycofalam ,nie wiem czemu,ile masz lat ? ja 35 ,ty pewno koło 20?

21... A już czuję się jakimś wyrzutkiem społeczeństwa... :(

To może warto zmienić otoczenie, pójść na studia? Poznając nowych ludzi, nie myśli się o porażkach itp ;p sama niedawno zaczęłam kierunek menedżer imprez kulturalnych i sportowych: http://www.wszop.edu.pl/kandydaci/zarzadzanie-ii-stopnia/menedzer-imprez-kulturalnych-i-sportowych,2,2,4279,54,4269 i wiem, że nie zmieniłabym go na żaden inny. Chcę umieć organizować spotkania, konferencje, wystawy, targi oraz inne formy organizacyjne turystyki i tras koncertowych ;p