skrajny introwertyzm? czemu nie

Sprawa wygląda tak, mam 19 lat jest lato i wakacje. Rodzina mi zarzuca dziwactwo bo nigdzie nie wychodzę, nie spotykam się z nikim (dosłownie) "musisz gdzieś wychodzić bo tak działa życie" .Sam przyznam że najchętniej cały czas bym przesiedział w pokoju. Nie chce mi sie opisywać dalej , każdy kojarzy motyw. Do sedna sprawy... Niby czemu to jest złe. ok ok rozumiem że cierpi na tym moje zdrowie. Ale pozatym robie co robie bo to lubie i od zawsze tak robiłem. Co jest takiego "ekstra" w wyjściu do kina/na basen/piwo . Pogadam z kimś przy okazji o pogodzie i innych pierdołach , no i co z tego. Wypadałoby znaleść sobie dziewczynę/żone bo taka jest moda od zawsze ale mam na to jeszcze czas. Co rok od końca gimnazjum nie licząc tego roku wpadałem zawsze w melancholię, bo w tv, internecie jest pełno tego "szczęści" którego ja nie mam. Teraz się do tego zdystansowałem bo denerwuje mnie jak ktoś mówi mi co mam robić i jaki być. Jestem jaki jestem i co z tego, czemu to z perspektywy większości jest takie niedobre i dziwne.

Czasem tak mam. Narkotyczna anhedonia to przekleństwo.

rób co chcesz i nie patrz na innych

Faktycznie trochę to dziwne, że jako 19-latek nie chcesz się spotykać z ludźmi, nie masz potrzeby przeżywania nowych doznań, przygód.

zrób sobie test na osobowość :) może jesteś INTP albo INTJ te dwa typy są najmniej zrozumiane http://www.16personalities.com/pl

a jakby kobieta ktora poznasz te bylaby skrajnym introwertykiem?