Kochaliście kiedyś kogoś ponad wszystko? Ponad własne upokorzenia?

Rozstałam się z facetem, który na początku kochał mnie na zabój, ale się nam posypało - problemy z pracą, z mieszkaniem, depresja, agresja... Później już było tylko gorzej. Skakaliśmy sobie do gardeł jak najgorsi wrogowie. Następnie on zaczął używać siły wobec mnie, gnębić mnie, obwiniać mnie o wszelkie niepowodzenia. Stał się złym człowiekiem po prostu... Minęły dwa tygodnie, zero kontaktu. Mieszkamy osobno. Wiem, że to koniec, że on nie będzie żałował tego że tak mnie potraktował. WIELE razy przez niego płakałam jak byliśmy razem. Ale też wiele razy płakałam ze szczęścia jak się godziliśmy. Wiem jednak, że są pewne granice i trzeba mieć swoją godność. Ale nadal go kocham i tęsknię mimo wszystko :O Jestem kretynką, bo nie zasłużył na moją miłość. A mi nadal serce bije do niego.. Hey- Mimo wszystko (MTV Unplugged)

Jeśli komuś się pokaże, że się kocha mimo upokorzeń to ten ktoś przestanie cię kochać i szanować do reszty. to dopiero 2 tygodnie od rozstania...po pierwsze nie czytaj głupot 'psychologów' na necie co musisz robić żeby zapomnieć. to musi przyjść samo. chcesz to siedź w domu, chcesz to wychodź. przejdzie ci z czasem i sie pogodzisz z obecnym stanem rzeczy. niestety wrażliwi ludzie kochają ponad wszystko i nie wychodzi im to często na dobrze. a sama jestem wrażliwa. hej ho pozdrawiam !

tak , kochalam tak , nic dobrego z tego nie bylo :o

Ja też nie byłam idealna, ale trafiłam na egoiste który egzekwował ode mnie wszystkie możliwe uczucia i gesty a gdy ich nie było to się awanturował. Nie wiem co jest gorsze: zdrada, czy taka zniewaga jaką ja przeżyłam. A mimo to mam na tyle dobre serce by mu to wybaczyć, choć kolejnej szansy nie będzie

23:11 ma racje, tak to działa!