to nie milość

Z mężem rozwodnikiem jestem 3lata,on ma córkę 14letnia,ja syna 13letniego,teraz wspólną córkę 2miesiace,zawsze bylo cos,maz byl alkoholikiem mial wszywkę,teraz tez lubi wypić co miesiąc lub dwa,z ciągiem 3dniowym,czuje sie beznadziejnie,jak w islamie,dom,dzieci,gotowanie sprzątanie,nie mam swoich pieniędzy,maz maluje pokoj córce ma kontakt z byla żona,wczoraj sie napil bo jesteśmy skłóceni,powiedział że taka jak jego byla to ze świecą szukać,i że sie rozwiódł bo chciało mu sie ******,dzisiaj wstal i zaczął sie dobierać do mnie w ramach przeprosin,ma odloty gość,oczywiście wszystko moja wina bo bylam z koleżanka wypić jedno piwo,a on nie może wypić bo jest alkoholikiem,jestem załamana nie wiem co mam o tym myśleć

Doradźcie proszę,z jednej strony,jeszcze coś do niego czuje,z drugiej mam do niego,uraz,ja myślę że jego była pomimo że jest przy kosci,ale z buzi ladna,to on jej tez tak robil jak mi,chwalil sie jej zdjeciami naszej córki. 2miesiecznej,mowila Że śliczna,chce wybić mi z glowy moja koleżankę z ktora sie widuje raz na miesiąc,czuje sie ograniczona,on obwinia mnie za wszystko do tego jego tekst,żebym dala jemu trochę czasu,fajnie ze po pijanemu wyzwal mnie od szmat,za co,ze rozwiódł sie ze swoja żona bo jemu pieprzyc sie chcialo,moja siostra z Anglii mówi,ze ma zrypany on charakter ze jest psycholem,ja tez jestem nerwowa,ale on tutaj narobil,ja nie mogę nic