Nigdy nikomu na mnie specjalnie nie zalezalo

Nikt nie walczyl o przyjazn ze mna, a tym bardziej milosc. Widze, jak ludzie sie lubia i im na sobie zalezy. Ja cale zycie - jestem obok ludzi, ale jestem sama, odsuwana, czasem olewana. Nawet ludzie, ktorzy teoretycznie mnie tak zachwalali, ze jestem wartosciowa, madra, blaba.. nie ma juz ich obok. Dodam, ze jak ja kogos lubilam, to zabiegalam o kontakt, bylam przyjazna, pamietalam o ich sprawach i o nie pytalam. Zwyczajnie sie interesowalam. Czuje sie jak smiec. Nie wierze juz w przyjazn a tym bardziej w bezinteresowna milosc. Nie chce juz nic od ludzi.

Tez tak macie? Czujecie sie niepotrzebni nikomu?

up

l

up

Ani pierwsze, ani drugie (chociaz drugie - kwestia osobnicza zapewne). Duzo osob lgnelo na poczatku, sporo lubilo. Ale im specjalnie nie zalezalo, finalnie. Moze to wynika z mojej wlasnej niskiej samooceny - skoro ja mam niskie mniemanie o sobie, to jak ktos moze mnie uwielbiac.

Naprawde analizowalam wszystko w sobie. I analizuje nadal. Z geby mi nie cuchnie, jestem zadbana, ludziom nieraz podoba sie moja uroda. Z charakteru tak jak napisalam, teoretycznie mnie lubili. A potem jakby tracili szacunek, zainteresowanie. Albo od poczatku szacunku nie mieli. W podstawowce i gimnazjum niektorzy sie wysmiewali. Czuje sie jak smiec. Nie wymagam, zeby kazdy mnie uwielbial, ale jednak brakuje ludzi akceptujacych Cie wokol siebie.

Trudno, zeby 7 letni dzieciak nie bral do siebie pewnych slow. O relacjach w rodzinie nie wspomniawszy, dluzszy temat.