Dziecko w towarzystwie dorosłych

Mam przyjaciółkę mającą 6 letnią córkę. Gdy z inną koleżanką ją odwiedzamy nie możemy normalnie porozmawiać. Dziewczynka chce być cały czas w centrum zainteresowania mamy, ona z nami rozmawia i rzuca jej jednocześnie piłkę., albo rozmawia z nami z małą na kolanach, albio popychając się w żartach z małą- bo mała tak lubi. Dziś mała rozpłakała się, bo dłużej rozmawiałysmy i powiedziała, ze ona chce mówić pierwsza, a nie my, że my mamy słuchać. Jej mama ją przeprosiła i powiedziała, ze tak- że na drugi raz ona będzie mówić pierwsza i złość małej przeszła. Mała po prostu chce być cały czas w centrum zainteresowanmia. Czy Wasze dzieciaki też tak mają, jak przychodzą Wasi znajomi? jak wtedy reagują znajomi oraz Wy? Czy my, jako znajomi powinniśmy ustąpić dziecku i po prostu dostosować się do jej potrzeb? Nie mam własnych dzieci więc pytam, bo żal było patrzeć, jak dziecko płacze, bo widzi, ze my rozmawiamy ze sobą więcej niż z nią

oczywiście też, zawsze ja lub inne znajome bierzemy dziewczynkę na kolana podczas rozmów, bo ona bardzo lubi się przytulać i przechodzi z kolan na kolana, lubi się bawić naszymi włosami, koralami.

Mam dwie córki, aktualnie mała ma 4,5 roku i nie ma takiej sytuacji. Dzieci zwykle nie uczestniczą w spotkaniach dorosłych, ale jeżeli siedzimy w salonie i mała przychodzi to czasami na ucho mnie pyta czy mogłaby np. coś zaśpiewać albo zatańczyć /ma zamiłowania teatralne/ i przeważnie się zgadzam, ale nie tu i teraz tylko mówię, że zawołam jak będzie chwila. Nawet jak jest okazja rodzinna i są dzieci razem to zwykle po posiłku/torcie idą do siebie. Jakoś moje dzieci nie lubią chyba obcować z dorosłymi, bo jak przychodzą moje koleżanki to dzieci wcale nie ma, przy rodzinie czasami popisówka, ale chwilka - wierszyk i papa.. Dziecko Twojej koleżanki jest niewychowane.

Albo robi nam takie numery, ze np schowa kubek z herbatą którejś z nas- gdy np. wyjdziemy na balkon i potem musimy go szukać, albo mamie telefon, zeby go potem szukała, a ona się śmieje

JUż jeden telefon koleżance przez to zniszczyła bo... schowała go w przydomowej pisakownicy i rozpadał się deszcz. Gdy powiedziała, gdzie on jest już było po telefonie, bo na deszczu przeleżał kilka godzin

To nie jej wina. To rodzice ja tak rozpuścili. To przykre ale takich dzieci teraz jest mnóstwo. Kiedyś tego nie było. Mam 6 latka w domu i takie Zachowanie jest niedopuszczalne.

Kiedy coś jest nie po jej myśli i zaczyna się zzłopścić lub płakać to wtedy rodzice ją przepraszają i mówią, ze następnym razem będzie tak, jak ona chce

Pewnie spedza czas tylko z doroslymi wiec dla niej jestescie kolezankami

Tak, ale też z kuzynkami małymi. Zdecydowanie woli dorosłych