Wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia?

Ja w sumie długo czekałam na kogoś kto mi będzie odpowiadał, miałam wielu znajomych, nawet wielu kolegów, których nadal szczerze uwielbiam ale nie mogłam znaleźć miłości. No i nagle kiedyś na studiach zobaczyłam jego. Spojrzałam i wiedziałam, że wpadałam jak śliwka w kompot. Od razu przystąpiłam do działania :) przedstawiłam się i zaczęliśmy gadać o studiach. Na drugi dzień znowu, na trzeci znowu - a rozumieliśmy się fantastycznie, cały czas śmiechy :) No ale pożegnaliśmy się i koniec. On wyjechał. Pomyślałam, że to koniec i zapomniałam o nim. W tym roku znów się spotkaliśmy przypadkiem i to było momentalnie, nawet nie rozmawialiśmy wiele, wymieniliśmy się numerami, ustaliliśmy, że się widzimy. Jak ludzie słyszą jak rozmawiamy to śmieją się, że jesteśmy niesamowicie zabawni razem, ja i on - jak 2 połówki jabłka. Nawet nie było żadnych podchodów, czajenia się kto napisze pierwszy, wszystko potoczyło się błyskawicznie, bo byliśmy zakochani, na dodatek im bardziej się poznajemy tym okazuje się, że więcej nas łączy, ale my jesteśmy jak klony niemalże identyczni, poczucie humoru, zainteresowania, bałaganiarstwo, no może są jakieś kwestie sporne ale szybko dochodzimy do kompromisu!!! nie sądziłam, że poznam faceta, który jest tak do mnie podobny XD