Pytanie studentki do doświadczonych!

Witam Was! Mam 23 lata, lecz postanowiłam napisać tutaj, ponieważ potrzebuję rady od ludzi dojrzałych. Chciałabym usłyszeć o Waszych doświadczeniach! Wiem, że daleko mi do dojrzałości, poszukuję sama siebie, lecz mój chłopak myśli o zaręczynach. Ma 24 lata, jeszcze studiuje, czasami dorabia w pracy dorywczej. Przeraża mnie ta decyzja, ponieważ ja nie mam pojęcia czym jest miłość. Co ja powinnam czuć? Sześć lat związku, on jest pierwszym moim chłopakiem. Nie mam porównania. Druga sprawa. Jest on dobrym człowiekiem. Opiekuńczy, życzliwy, starający się pieruńsko o mnie, lecz mało ambitny i czasami dziecinny. Nie potrafi być mężczyzną, porozmawiać o uczuciach, woli za to pograć w gry, powygłupiać z kumplami wieczorami niż poszukać dobrej pracy. Czy ja w ogóle powinnam myśleć o ślubie? Czy powinnam pozwolić sobie poznać kogoś innego? Fatalnie się czuje z moimi myślami, lecz ostatnio pojawiali się wokół mnie fantastyczni faceci, lecz ich odtrącałam. Teraz nie wiem sama, czy dobrze robiłam. Proszę o pomoc.

Boje się, że gdy poproszę go o przerwę, odejdę by się przekonać i się rozczaruję, to nie będzie już do niego powrotu. A on jest na prawdę dobrym chłopakiem, nie bez powodu wytrzymaliśmy razem już 6 lat. Tylko ja mam silniejszą osobowość, jestem ambitna, oczekuje więcej od życia niż on. Czy ktoś ma podobnie?

jestes jak jego mama? piszesz, że zachowuje się jak mały chłopiec, a to ty jesteś tą zdecydowaną i rozsądną. co ci po jego czułości, jak bedzie trzeba na dom zarobic? sama to zrobisz? sprawdz go. wiesz jak? pozwol byc mu facetem. facetem ktory decyduje i utrzymuje rodzine. ale nie na zasadzie, ze go o tym poinformujesz. wymysl sposob, zeby postawic go w sytuacji, w ktorej to on am o ciebie zadbac finansowo

Dba o mnie finansowo, ale niestety z kieszeni rodziców. Teraz stara się znaleźć pracę, zaczął myśleć o napisaniu dobrego mgr i przeprowadza własne badania. Ale nadal to dla mnie za mało, zrobiłam jakiś przeskok w stronę dojrzałości, a on jakby zwolnił i teraz nie może mnie dogonić. Chciałabym by był ambitniejszy, by rozwijał się wszechstronnie, ale czy można od facetów wymagać czegoś takiego?

w łóżku też jest dziecinny?

skąd autorka ma wiedzieć - skoro brak jej porównania? :)

autorko mam 34 lata i 16 lat w związku z moim pierwszym i mam nadzieje ostatnim mężczyzną w życiu Mamy dwoje dzieci , drugie w drodze To jak piszesz o waszej relacji jest dla mnie dość jednoznaczne Ty analizujesz, argumentujesz, spisujesz w swojej głowie wszystkie za i przeciw a to nie tak ... w tym nie ma uczucia, miłości Miłości nie wykalkulujesz czy ci się opłaci czy wygrasz przy tym konkretnym mężczyźnie czy przegrasz swoje życie Miłość to jak wzięcie za ręke na dobre i na złe To coś więcej niż ambicje plany marzenia bo życie zawsze napisze coś co nas zaskoczy Ja nigdy nie żałowałam że mój partner to jedyny facet w moim życiu Po prostu bardzo go kocham nawet wtedy gdy mam go już dosyć Mamy za sobą trudne chwile,n asze uczucie bardzo się zmieniało, raz ja byłam tą mądrzejszą raz on Z latami widze jednak że był warty każdej mojej chwili, każdego dnia z nim spędzonego Wiele jeszcze przed nami ale widze nas razem dzielących się na starość ostatnią szklanką wody i suchą bułką bo pewnie zdrowia nam zabraknie by dopracować do godziwej emerytury :-)

aha.. no i zapomniałam ci napisac że gdybyś była moją córką to radziłabym byś wsłuchała się w swoje serce i była odważna Walcz o siebie a miłości nigdy nie przegapisz Pozdrawiam

Tylko czy ktorys z tych "fantastycznych facetow" zechce sie z Toba ozenic? Wiesz, ze faceci lubia dziewczyny na seks. Ilu z nich bedzie Cie chcialo utrzymywac? Pomysl o tym zanim zerwiesz.

To, że pojawiają się wokół Ciebie inni faceci, niewiele znaczy. Jesteś pewna, że oni będą Cię traktowali poważnie i chcieli z Tobą ożenić? Czy jesteś aż tak atrakcyjna, żeby spełnić wymagania faceta, o jakim marzysz? Bo moim zdaniem gdybyś była, to już miałabyś tego ambitnego chłopaka, jakiego chcesz. Może przeceniasz swoją urodę i intelekt, skoro do 23 roku życia znalazłaś tylko kogoś średnio Ci pasującego.

"Tylko ja mam silniejszą osobowość, jestem ambitna, oczekuje więcej od życia niż on." X Umiesz jakoś określić jego i swoje oczekiwania od życia? Czym się różnią?

Dziewczyno, nie czytaj tych głupot które napisała Ci ta 34letnia kobieta !! Rozejrzyj się za chłopakiem który ma kasę a tego leszcza spław pókiś młoda !! Za parę lat będziesz chciała założyć rodzinę : mieć dziecko/ci. A więc musisz mieć GDZIE tą rodziné założyć ! Zdajesz sobie sprawę ile kosztuje mieszkanie w dużym mieście, takim gdzie można znaleźć jakąkolwiek pracę ?? Żaden bank nie da Twojemu chłoptasiowi kredytu, jeśli bédzie dorywczo zarabiał 1200 PLN !! Nawet nie wiesz jak szybko mija pierwsza fascynacja, seks i zastępuje je proza życia w postaci przyziemnych problemów z mieszkaniem czy pracą, ZWŁASZCZA jak są małe dzieci. Zakręć się k/ dobrze zarabiającego , zaradnego faceta, lub z bogatego domu, będziesz naprawdę miała łatwiej w życiu !

dobrze tu niektórzy piszą, ja od siebie dodam żebyś poszukała faceta zarabiającego choćby średnią krajową.Pogoń tego dzieciaka, nie kochasz go i tak.

Warto mieć kilku facetów żeby mieć porównanie i wybrać świadomie. Ile to zna się małżeństw gdzie facet/kobieta są tymi pierwszymi/jedynymi a potem skok w bok bo jednak w życiu chce się spróbować i zasmakować. Skąd ten pęd na tym forum na bycie utrzymywaną przez faceta? Facet ma pracować ale kobieta też powinna - by też miec wkład finansowy, równorzędną pozycję, niezależność, by w razie choroby/wypadku/rozstania sobie poradzić. By móc odejść jeśli trzeba i nie być z facetem z musu. W życiu bywa różnie. Co z twoim facetem? Żadnemu się nie śpieszy do stabilizacji. Ważne by można było na nim polegać, na dobre i złe. By nie był agresywny, dominujący, skłonny do uzależnień. Chcesz poważniejszego - weź starszego wyraźnie od ciebie.

Wsłuchać się w serce swoje. ... no kurna rada po chooju

Serce to kiepski doradca. Zauroczenie, zakochanie to reakcja fizjologiczna. Fenyloetyloamina. Mija z czasem. Zawsze. Podejmować decyzję na dekady czy całe życie pod kątem dwóch pierwszych lat związku? A co potem? To jakby brać kredyt na 30 lat kierując się tym że w pierwszym roku jest się zwolnionym z odsetek. Trzeba patrzeć na charakter człowieka, zdolność do kompromisów, poglądy, odpowiedzialność, bo to się będzie liczyć przez 10-20-30-40 lat.

Chłopak pracuje dorywczo bo jak ma pracowac na etat będąc na studiach?? Przynajmniej coś robi. A autorka nigdzie nie pracuje i tylko wymaga kasy od chłopaka. Leń śmierdzący i roszczeniowy na utrzymaniu faceta, fuj. I kto tu jest dziecinny i niedojrzały?

Pożyczka na Dowód bez Zaświadczeń http://www.kredytyt.pl od 100zł do 200.000zł Odbierz pieniądze! - Kredyty na Wakacje 2015 - kredyty przez internet, dla Firm - Kredyt na mieszkanie/hipotekę - Pożyczka na Samochód bez BIK, Chwilówki Wypełnij krótki wniosek a my do Ciebie bezpłatnie oddzwonimy i przestawimy najlepszą ofertę Kredytu!

Witam, długo nie odwiedzałam tego wątku. Co do zarzutów ostatniego gościa. W wieku 18 lat zaczęłam pracę dorywczą, bo w domu było biednie. Nie boje się pracy, studiuje i dbam o siebie. Wiecie... jestem z nim, bo jest jeszcze nadzieje, że może on stanie na nogi? Ma 20kilka lat, jeśli jest dobry, dba o mnie, to może z czasem i ułoży mu się w życiu i zadba o dom? Czy to się nie zdarza?

Dziewczyna ma dziurę,którą może pracować