rozbiłam o ścianę zabawkę....

nie wytrzymuje nerwowo z moim 5 latkiem... teraz siedzę ipłaczę;( ...

Nie krzycz, proszę na dziecko. Jeśli chcesz, aby było spokojne, sama bądź spokojna. Nie rozbijaj zabawek przy nim. Pokrzycz, kiedy nie będzie w pobliżu :)

strasznie nerwowa się zrobiłam a syn naprawdęokropny dziś był :( mimo moich prosb i chęci :( muszę chyba odpocząć...

niezly dajesz przyklad uwazaj zeby za kilka lat wazonu ci na glowie nie rozbil a jak tak sie stanie to przypomnij sobie czego go nauczylas

a czy ja mówię, że jestem dumna z tego co zrobiłam?:(

Nie słuchaj tych idiotek, każdemu czasem puszczają nerwy. Może spróbuj wieczorami pobiegać albo na fitness skoczyć żeby rozładować emocje? Trzymaj się wszystko będzie dobrze

nie mam z kim dzieciaka zostawić bo maz długo pracuje... jestem cały dzień z młodym sama...

Bij go to pomaga;-) Mnie rodzice bili teraz ja bije swoje efekty sa te same...

Nie przejmuj się. Każdemu zdarza się nie panować nad własnymi nerwami. To, że dziecko zobaczyło ten incydent paradoksalnie nie oznacza nic złego. Dziecko musi też poznać, że matka może zwyczajnie zdenerować się. Najważniejsze to późniejsze zachowanie, wyjaśnienie dziecku co się stało. Przyznanie przed dzieckiem swoich słabości. Postaraj się znależć coś co będzie rozładowywało twoje nerwy.

to ja autorka jestem przeciwnikiem bicia dzieci... sama nigdy bita nie byłam.. . w mojego syna normalnie coś wstąpiło, nie słucha się wcale. jak idzie coś nie po jego myśli to drze się na cały budynek.. nie wiem już...

Dobrze zrobiłaś, przecież rozbiłaś o ścianę zabawkę a nie dziecko ;) Jak najbardziej prawidłowo. I nie przesadzajmy z tym, że przy dziecku (już dość dużym, bo pięciolatek to rozumne stworzenie) masz tłumić swoje emocje - oczywiście nie ma mowy o biciu czy krzyku bezpośrednio na dziecko ale jak najbardziej powinnaś dać upust emocjom, niech mały wie, że jesteś niezadowolona, wściekła, smutna itp. Dziecko musi poznać obraz "dobrej" i "złej" mamy, to jego wzorzec radzenia sobie z różnymi emocjami własnymi i innych ludzi - znasz kogoś, kto non stop jest zadowolony, nigdy przenigdy nie złości się, nie marudzi? Nie? Prawidłowa odpowiedź, tacy ludzie nie istnieją, a dziecko musi się zmierzyć z tym faktem aby dobrze się rozwijać i funkcjonować i najlepiej jeśli robi to w otoczeniu kochającej rodziny, obserwując emocje rodziców i sposoby radzenia sobie z nimi. Porozmawiaj z synkiem, wytłumacz mu dlaczego byłaś zła i czemu tak zareagowałaś - to pomoże mu nazwać również swoje emocje i spróbować zapanować nad swoim zachowaniem. Głowa do góry!