To jakiś fenomen, żeby siedzieć z dzieckiem nad odrabianiem lekcji!!!

I co, później takie dziecko jako dorosły pójdzie do pracy, to mamusia będzie pracować też za niego/ na niego? To jest wyuczanie w dziecku bezradności życiowej. Chyba że dziecko jest jakieś niedorozwinięte...

Dziecko chyba musi być jakieś przygłupie, żeby nie radzić sobie z poziomem i wymogami polskiej szkoły:D

Moja mama zawsze pomagała mi, sprawdzała jak odrobiłam lekcje, kontrolowała zeszyty. Nauczyła mnie dzięki temu właściwego podejścia, wykonywania zadań nie "na odwal". Dzięki temu zdobyłam porządne wykształcenie, prawnicze, i wyrobiłam sobie opinię solidnego specjalisty w swojej dziedzinie. I tak jest w mojej rodzinie. Dzieci się pilnuje, dba o cały proces kształcenia i uczy ich właściwych wzorców. Tak jest przynajmniej w środowiskach inteligenckich i tam gdzie ludzie mają większe aspiracje. Zatem jeśli ktoś chce, niech swoje dzieci utwierdza w przekonaniu że można radzić sobie byle jak, byle było, niech jadą na miernych ocenach i idą do byle pracy zaraz po gimnazjum. Jednak dzieci dopilnowane, zadbane, zawsze będą miały łatwiej. Będą nawet bardziej szanowane i doceniane już na wstępie np przez nauczycieli. Wiem, ty nie ogarniesz. Należysz do masy. Można cię urobić a dzieci wychowają ci obcy na robotników. Post kieruję oczywiście do tych bardziej myślących.

Jestem kobietą- magistrem inżynierem mechanikiem. Całe życie byłam prymusem na każdym polu w szkole. Skończyłam jeden z najlepszych ogólniaków w dużym mieście, choć z klasy gimnazjalnej do liceum dostały się ze mną max 4 osoby. Angielski na pierwszym roku studiów miałam na poziomie profficiency, choć moja rodzina do języków się nie paliła- rozszerzałam sobie na własną rękę poza maturą. Opowiedz mi więcej Twoich bajek o mnie, proszę:D

Bardzo mądre podejście. Ja byłam ta samowystarczalna na zasadzie ,, aby zdać,, . Szkoda bo mogłam wiele więcej osiągnąc gdyby mi poświęcono więcej czasu. Dlatego będę pomagać dziecku a takie wszy jak autorka mijać szerokim łukiem.

Kiedy w gimnazjum ciemnota umysłowa się uczyć nie chciała i ze mnie szydziła, to ja potrafiłam szydzić z nich, że słuchają hip-hopu, że niby tak im źle jak mówią piosenki, a nawet d**y do lekcji nie ruszą i nie docenią darmowego systemu szkół. Widzicie, są dzieciaki, które mają własny rozum i nie muszą być wiecznie kontrolowane, by być systematyczne i pracować na maxa. Koleżanka z ławki to mi powiedziała po latach: "Ty to zawsze dla mnie taka mądra byłaś":D Pozdrawiam, bezmózgie tresowane mamisynki.

lepsze od tego są wszechobecne korepetycje dziecko ma w tyłku uważanie na lekcji bo i tak ma korepetytora :D

A czytać i dodawać to się nauczyłam sama, przed zerówką, bo uznałam, że to jest potrzebne- też mama "wykształciuch" nie musiała mnie do niczego przekonywać:D:D

Powiem pani jeszcze, pani prawniczko, że dla magistrów inżynierów mechaników jest mnóstwo pracy, a dla prawników bez pleców- jest dużo gorzej. Podejrzewam też, że z matematyki, fizyki i chemii pani by leżała i kwiczała, a ja byłam rewelacyjna też z historii, języka polskiego, języków obcych i WOS-u. Nauczyciele to mnie uwielbiali. I kto tu jest masą?:D

Dobrze, Koalak. Cieszę się. Załóżmy że jest tak jak piszesz, wobec masz to co masz, "pomimo" a nie "dzięki". Ale przyznam szczerze że gdybyś pisała prawdę o tym jak sama postanowiłaś nauczyć się czytać, jak potem nikt ci nie pomagał i co tam jeszcze, to miałabyś w sobie więcej pokory wobec życia i życiowej wiedzy. Tymczasem wypowiadasz się jak sfrustrowana, niedokształcona i niedoceniona osoba. Nie wciskaj ludziom swoich tez ze szkodą dla innych. Sorry, nie mam więcej czasu.

A ja zgadzam sie z autorką, jeszcze ujdzie, jak rodzic sprawdza, czy mniejsze dzieci, które nie wyrobily jeszcze w sobie samodyscypliny, odrobily lekcje oraz stymulacje intelektualną dziecka poprzez rozmowy w obcym języku lub dyskusje na temat historii czy biologii, ale żeby odrabiać lekcje za dzieci, rozwiązywać za nie zadania z matmy i pisac wypracowania? To nic innego jak oszukiwanie nauczyciela, fałszowanie ocen i zachęcanie dziecka do niemyślenia i chodzenia na łatwiznę, pozbawianie go rozwijania umiejętności matematycznych i literackich.