Dylemat o drugim dziecku...

Witam! Ostatnio caly czas mysle, ze bardzo chcialabym miec drugie dziecko. Moj syn ma 3lata. Marzy mi sie drugie dziecko, ale mam milion watpliwosci. Z kasa nie jest zle, ale tez sie nie przelewa i jestem pewna, ze sporo z tego co mamy bedziemy musieli sobie odmawiac. Dodatkowo jestem osoba wygodna, moj syn jest bardzo grzeczny, mam czas dla siebie itp a wiem, ze to wszystko sie skonczy przy drugim dziecku. Boje sie, ze zamienie sie w kure domowa, typowa mamuske, ktora cala siebie poswiecila dzieciom. Nie zrozumcie mnie zle- poswiecam sie dla mojego syna i niczego mu nie brakuje- jestem jednak osoba, dla ktorej wazne jest tez aby czuc sie atrakcyjnie, kobieco. Boje sie zamienic w 100% mamuske... Jednak chec posiadania drugiego dzieciaczka jest taka silna! Wypowiedzcie sie prosze...

Coś w tym jest co piszesz. Skoro masz takie podejście - wygoda itd to nie krzywdz 2gie go dziecka. Ja mam 2jke i fakt pełno roboty ale nigdy nie zastanawiałam się czy jestem wygodna czy nie, nie miałam żadnych wątpliwości czy dam radę bo jak już jedno jest to wg mnie 2 gie to już pikuś.

Nie krzywdz drugiego dziecka? Co masz na mysli?

Skoro masz wątpliwości, to nie decyduj się teraz na drugie dziecko. Przyjdzie moment (albo i nie), że nie będziesz miała tych wątpliwości.

Zatrudnij w takim razie po porodzie kogoś do pomocy, jeśli bardzo chcesz 2. dziecka, a boisz się zamienić w nieatrakcyjną kurę domową.

Wlasnie tez tak na poczatku pomyslalam, ze skoro mam watpliwosci, to lepiej nie. Za to slysze, ze jesli chodzi o maciezynstwo, to trzeba isc za instynktem, bo potem bedzie sie zalowac. O opiekunce niema mowy- mam mame do opieki kiedy tylko czuje taka potrzebe a i tak mam wyrzuty sumienia kiedy siedze w domu a dziecko u mamy.

Ja zdecydowalam sie na 2 dziecko dopiero jak syn skonczyl 5 lat.. Ale ze wzgledu na "rozsadna" roznice wieku... Tak to nie wiem kiedy bym sie zdecydowala. Jestem w 35 tc. A moj maz juz mi gdaka o 3 dziecku ;O

Ja się zdecydowałam po 2 latach, ale zawsze chciałam mieć dwójkę z mala różnica wieku. Za niecały miesiąc rodze i choć nie żałuję, to już jestem przerażona i wykończona na myśl o tym, co mnie czeka przez pierwszy rok. Ale wiem też, że to minie.