problem damsko męski

Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze siedzi o tej porze i oby normalny. Jest facet, byłam z nim parę lat, kochałam, miałam plany na przyszłość. Poprosił mnie na początku lata bym się wyprowadziła. I dwa razy tego lata zrywał ze mną by w ciągu jednego tego samego dnia znów dochodzić do wniosku, że nie może nas skreślać. Kazałam mu się z tym przespać gdy zrobił to po raz drugi i dał znać po tygodniu, potraktował nas znów jako parę i tak traktuje...dzwoni, pisze czułe i namiętne smsy i jutro zamierza przyjechać. Ja bardzo przeżyłam jego zachowanie, czułam jakby bawił się moimi uczuciami i wiele tygodni przepłakałam i ryczałam przyjaciołom w rękaw. Jednak zadbali o moje życie towarzyskie i dobrze się bawiłam do póki ból nie wracał. I byli dla mnie dobrzy i cierpliwi. Nauczyłam się, że mogę się cieszyć życiem nawet ze złamanym sercem. W między czasie zauroczyłam się - zaczęłam fantazjować o koledze. Kolega nie jest żadnym przystojniakiem, ale mocno mnie pociąga i nie tak płytko, że pragnę jedynie jego ciała a także czasu spędzonego z nim. Wiadomo wszystko ciągnie do wieloletniego partnera - spędzone lata, sentyment i wielka namiętność, która zawsze była. Nie liczę też, że mimo lekkiego flirtu jaki jest między nami kolega zwróci się w moją stronę bo też dobrze wie jak poranioną jestem obecnie osobą. Jednak nie wiem czy spróbować z moim facetem, dać mu szansę by się wykazał i sprawdził czy odbuduje zaufanie u mnie czy też z chwilą gdy przestałam przez to, że poczułam się zraniona i boję się, że zrani mnie tak jeszcze a na prawdę strasznie mnie to bolało nie powinnam go więcej dopuszczać do siebie.