Całe życie jestem na łasce

Do czasu aż wyjechałam na studia, byłyśmy z mamą na łasce moich dziadków. Mieszkałyśmy u nich, bo mama nie miała własnego mieszkania. Później wynajmowałam pokój na studiach i byłam na łasce wynajmujących. Teraz jestem z narzeczonym na łasce jego rodziców bo mieszkamy w ich drugim mieszkaniu, które trzymali na sprzedaż. Dodatkowo muszę utrzymywać stosunki z jego wredną siostrą, żeby teściów nie przestraszyć. Ciągle muszę się pilnować żeby czegoś nie powiedzieć albo nie zrobić żeby się obrazili. Tak bardzo chciałabym mieć własne mieszkanie. Pracuje od początku studiów i do tej pory się go nie dorobiłam. Ciężko jest zarobić kilkaset tysięcy. Jestem zdenerwowana tym faktem. Ma ktoś podobnie?

mialam.wyjechalam za granice i splacam swoj duzy dom.

Spłacasz rodzinie czy bankowi?

Kiedyś też żyłam na łasce rodziców co prawda b.krótko ale nawet nie wiesz jakie to uczucie mieszkać na swoim człowiek czuje się wtedy naprawdę wolny jaky go wypuścili z więzienia.

Zazdroszcze. Na pewno kiedys tez to poczuje.

Życzę tobie tego z całego serca.

Przykro, ale nie zdajesz sobie sprawy, że ci u których mieszkasz musieli dorobić się tych mieszkań, domów, a ty chciałabyś od razu, co jest nierealne, chyba że wygra się w toto. Powinnaś wziąć się do roboty, zamiast narzekać i zazdrościć innym.

Pracueje i odkładam. A zazdrość to naturalna emocja.

Zazdrość, to zła emocja i należy jej się wstydzić.

Emocji ni epowinno się wstydzić. Poprostu są.