I każdego dnia przychodzi ten moment, w którym zaczynam się zastanawiać

po co ja się uczę, po co ja coś robię, po co ja w ogóle kupuje sobie ciuchy, po co w ogóle to wszystko.. skoro i tak nic sie nie zmieni i zawsze będe siedziec sama i tylko wymyslać sobie zajęcia i nowe rzeczy do nauczenia się (które i tak zapominam za chwilę..) po to, żeby zapomnieć o samotnosci.. A kazdego dnia własnie sobie przypominam jak samotna jestem no i wszystko prawie idzie w cholere i musze sie mocno trzymac, żeby sie nie poddać tym myslom..

http://f.kafeteria.pl/temat/f1/do-wszystkich-dziewczyn-ktore-boja-sie-odezwac-jako-pierwsze-p_6336542

Ale mi nie chodzi o tą samotność w sensie nie mam chłopaka i dramat.. Nie. Ja nawet nie chce mieć obecnie chłopaka.. Chce mieć znajomych, przyjaciół, przyjaciółke..mieć do kogo gębę otworzyć

rozmawiaj sama ze sobą, ja tak robię, pomaga

Gadam tylko do siebie, przez co z innymi gorzej mi wychodzi..ile mogę do siebie gadać.. Chciałabym chociaż obok kogoś posiedzieć, posłuchać..