Czy powinnam zgłosić się do psychologa

Witam, By lepiej zrozumieć moją sytuację, musicie znać moją historię od początku. Wydaje mi się bowiem, że wpływ na to, jak moje życie wygląda obecnie, miało moje dzieciństwo. Otóż pochodzę ze wsi, w której każdy każdego zna, a plotki na temat różnych mieszkańców żyją własnym życiem. Jako dziecko uwielbiałam chodzić boso, niestety było mi to zabraniane przez rodziców. A to dlatego, że przecież co ludzie powiedzą/przecież mogę pokaleczyć sobie stopy, i tak dalej... Mniej więcej w wieku czternastu lat odkryłam, że jestem nieziemsko podniecona, kiedy jestem boso oraz, kiedy obcy ludzie widzą mnie bez butów. Później było już tylko gorzej, bo zaczęłam przejawiać niezdrową fascynację krępującymi, wstydliwymi sytuacjami z udziałem osób trzecich. Dotyczyło to nie tylko niszczenia butów czy wyrzucania ich do śmietnika i urządzania bosych spacerów, ale też wychodzenia między ludzi bez bielizny w zwiewnych sukienkach. Doszło do tego, że czasami spaceruję polnymi drogami wzdłuż torów, ubrania zostawiam w jakimś ustronnym miejscu i czekam na nadjeżdżający pociąg. Jeśli tylko zobaczę pociąg towarowy, pokazuję się nago maszyniście - bo przecież nie ma szans, żeby mnie znał... Co jest ze mną nie tak?