nie chce dzieci, nie chce meza

mam 29 lat, nie mam partnera, nie mam dzieci i czuje sie z tym bardzo dobrze. Myslalam, ze kiedys przyjdzie moment w ktorym zapragne miec dziecko, tyle przeciez slyszy sie o tykajacym zegarze bilogcznym, a tu odwrotnosc wprostproporcjonalna- im starsza jestem tym silniejsze we mnie przeswiadczenie o slusznosci podjetej przeze mnie zyciowej decyzji. Obserwuje te wszytskie zdeklarowane na mlosc bezwarunkowa do swojego dziecka mamy, ale czy owe mamy te milosc deklarujące sa tak naprawde szczesliwe przekladajac swoje przyjemnosci nad cudze? przeciez musi byc im cholernie ciezko! wiem, ze przemawia przeze mne czysty egoizm ale chyba oto w zyciu chodzi, zeby byc szczesliwym i to szcescie znalezc, a ja w macierzynstwie go szukac nie mam zamiru bo po prostu wiem, ze nie tedy wedzie moja droga. Czy ktoras z Pan ma podobne przemyslenia? p.s. jestem przygotowana na malo wysublimowane "hejty" od mamusiek

ja tez nie chce , 32 lata :)

ciastka i banany dal wszystkich!

hehehehehe

serio? nie ma tu nikogo kto chcialby to w jakis bardziej cywilizowany sposob skomentowac?

Nie pisze tego jako bezdzietna bo mam dziecko ale jestem pewna że kiedyś będziesz żałowała na pewno

moja matka codziennie daje mi do zrozumienia że jestem jej życiowym błędem moim zdaniem każdy powinien żyć po swojemu

ja mam 34 lata i męża i... przyznam sie, że lepiej mi było jako singielce. dzieci tez nie chce, wszyscy wokol uważają mnie za nienormalną ale wiesz co? w ogóle sie tym nie przejmuję. zauwazyłam, że do tej kwestii, ktora poruszyłas kobiety bardziej przyznaja się anonimowo, na jakims forum. kiedys powiedzialam o tym kolezankom w pracy, ze raczej dziecka nie bede miała to popatrzyły na mnie jak na nienormalną, teraz juz w ogóle nie poruszam tego tematu, nie warto....

A co tu komentować? Ja się pytam.

Mam tak samo jak autorka. 32 lata, małżeństwo jest dla mnie przereklamowaną farsą niezgodna z naturą człowieka. Owszem, istnieją szczęśliwe małżeństwa, ale to są nieliczne wyjątki.

Ja mam męża, mam dziecko i nie zamierzam rzucać żadnych "hejtow", Twoje życie, Twój wybór - ja sobie nie wyobrażam zycia bez mojego męża, bardzo go kocham, ale nie raz bym chciała żeby bylo nas tylko dwoje, bo dziecko to masa wyrzeczeń i ja nie z tych ci to zachwalają cud macierzyństwa ;)

A chuj to kogo obchodzi! Mozesz sie nawet rzucic w gowno lata nam to tepa dzifo pojepana.

no to jestem zdziwiona autorka powyzszego posta, ktora nie shejtowala mnie za moja decyzje zyciowa, podziwiam do przyznania sie, ze macierzynstwo to nie jest takie piekne i czasami sie zaluje takiej decyzji, bo mam duzo kolezanek, ktore w ten sam sposob to opisuja :) dziekuje :*

Ja moge sie wypowiedziec :) jestesmy rownolatkami a ja od 5 lat wzczesliwa zona a od 4 mama. Moge przedstawic moj punkt widzenia. Nigdy nie czulam sie zmuszona do malzenstwa, to byla bardzo naturalna sprawa. Poznalam milosc mojego zycia, faceta przy ktorym miekly kolana, ktorego moglam sluchac cale noce. Zamieszkalismy razem i razem czulismy, ze chcemy wiecej, mocniej i bardziej. Stad slub :) nigdy nie czulam sie w zaden sposob niewolona czy pozbawiona swojej indywidualnosci. A dziecko? To dopiero jazda i temat rzeka. Przemyslane, chciane i teraz kochane na zaboj. Wiadomo, macierzynstwo ma ciemne strony, jasne, trzeba sie poswiecic ale podejscis tez musi byc egoistyczne. Przynajmniej ja takowe mam ;) koncerty, wyjazdy i imprezki czasem u nas goszcza a syn laduje u ukochanych dziadkow. Za to wspolne chwile z nim sa na wage zlota. Pokazywanie mu swiata, wyposazanie takie malego czlowieka w cala wiedze, system wartosci. Poranne budzenie buziakiem i sluchanie mamusiu kocham cie najmocniej na swiecie. Jego lapki wtulone we mnie, jego tance, wariacje. Tak bardzo mnie cieszy, tak ubarwia rzeczywistosc i nadaje zyciu sens, ze az ciezko to opisac bo sie po prostu nie da. A jednak chce cie zapewnic, ze i ciebie rozumiem w 100%. Bo to co uszczesliwia jednego unieszczesliwia innego. Kazdy zyje i czerpie radosc z innych rzeczy. Grunt zebys byla szczesliwa i tyle

dziekuje za bardzo madra wypowiedz

Ja też nie chcę dzieci, a mam już 36 lat. Do ślubu też mi nie spieszno.

Kobieta która nie chce meza i dzieci to lesbijka.

no wlasnie lesbijka nie jestem :)