W kościele ja zawsze sama on sam wymiana spojrzeń i nic więcej

Oboje nieśmiali. Chyba nigdy nie ruszymy z miejsca.

Postaraj sie go spotkac w innym miejscu gdzie mozna normalnie porozmawiac

na przykład na cmentarzu

To jedyne miejsce, gdzie się widujemy.

Jedno jest pewne, ja nie zrobię pierwszego kroku. Chyba, że będzie ku temu okazja, to mogę się niezobowiązująco odezwać.

randka w kosciele hahahha

Jak na ironię i on i ja jesteśmy osobami po 30 i do tego atrakcyjni, zadbani, zwracamy na siebie uwagę. Wydawać by się mogło, że pewni siebie. Ale jednak... nic się nie dzieje... Nie wiem, czy on zna moją sytuację, że mąż kilka lat temu zginął w wypadku. Natomiast ja o nim wiem tylko tyle, że jest wdowcem.

Sytuacja beznadziejna, żadne ze stron nic nie zrobi. Lepiej zapomnieć.

Nie rozumiem ?" czego sie spodziewasz?? Na co liczysz ???

daj wiecej na tace

To proste. Boicie się zaangażowania. Już raz przeżywaliście stratę, także to mechanizm obronny przed kolejną traumą. Lepiej wam samym, bez zobowiązań, nerwów o drugą osobę, że znów coś się stanie złego, nieodwracalnego. Uważam, że utkniecie w takim stanie na zawsze.

Też mam podobną sytuację, miejsce to samo, ale mamy więcej lat i nie wiem czy on jest sam. Widzę go zawsze albo samego albo z synem w wieku gimnazjalnym. Ale to nie oznacza, że jest sam.

temat znikł

Hahhaha ja mam to samo tylko jestem młodszy i co niedzielę mialem wymowne wymiany spojrzeń z piękna dziewczyna aż w końcu zaczęła się pojawiać z chłopakiem i już unika spojrzeń

kto by pomyślał, że w tak nobliwym miejscu myśli się o tych sprawach ;)