czuje sie staro..jak wyznaczacie swoj wiek?

Mam obsesje na punkcie wieku..mysle,ze to kwestia wychowania..otoz mam niecale 22..koncze 30 grudnia i czuje,ze wiele rzeczy juz robic nie powinnam..zaczelam pierwszy rok studiow,poniewaz zrezygnowalam z nieudanych poprzednich,nie mam stalej pracy,dorabiam jako hostessa lub opiekunka do dziecka i juz uwazam,ze powinnam miec wlasna prace i samodzielnie sie utrzymywac...kolejna kwestia... Zawsze trudno mi okreslic swoj wiek..otoz,urodzilam sie na przelomie roku..30 grudzien jako wczesniak...na swiat powinnam przyjsc 11 stycznia...jednak od stycznia mam dodawany ten rok czasu bo wiele osob ocenia po roczniku...stad tez na badaniach u ginekologa czy dentysty w czerwcu mialam napisane w akatch 22lata..co rowniez mnie bardzo przygnebia..tak,ze zaczelam sie "odmladzac"co polega na tym,ze wciaz mowie ze mam 21lat i zamierzam tak mowic do konca roku..choc wiem ze to zalosne...a Wy ile miesiecy przed swoimi urodzinami zaokraglacie swoj wiek rok wyzej?czy moze mowicie innym tak jak ja ze macie powiedzmy 26lat do momentu swoich urodzin..kwestia urodzenia naprawde mnie dobija..do tego stopnia,ze lapie depresje..gdybym urodzila sie 11 stycznia nie byloby problemu..a tak nie makac nawet ukoncyzhc 22lat dobija mnie wyimaginowana przez rodzicow i srodowisko swiadomosc,ze od stycznia wejde w 23 rok swojego zycia...

Jesteś jeszcze młoda, jeszcze wiele zaznasz w życiu. Nie masz co się spinać, żyj tak, aby dobrze przeżyć to życie, a nie spełnić czyjeś oczekiwania.

Zaokrąglam w górę zaraz po urodzinach. Po 25 urodzinach zaczęłam mówić, że mam 26. Nigdy się nie odmładzałam, nie czuję takiej potrzeby.

Wcześniak 11 dniowy jprd. Wystarczy ,że matce źle poczęcie wyliczyli i twój termin był właściwy, ty chyba psychiczna jesteś

ja mam 19 a psychikę tak zrytą przez to czego doświadczyłam że czuję się jak 40-letnia kobieta, a wiem że będzie jeszcze gorzej

Ja mam jutro 20-ste urodziny jutro a czuje sie ze powinnam miec cale zycie ogarniete. Mam wyrzuty sumienia ze nie znalazlam jeszcze pracy, nie zarabiam na siebie, nie mam wlasnego mieszkania i wszystkiego innego. Okropna presja z strony rodziny. Psychicznie nie jestem gotowa na dorosle zycie, jesli chodzi o gotowosc do zycia i do wyjscia "do ludzi" to czuje sie na 18 lat gora. A psychicznie pod wzgledem dojrzalosci spokojnie 28 lat.

Ale właśnie dojrzałość polega na wzięciu odpowiedzialnosci za siebie a nie stereotypowym " nie puszczaniu sie " i nie imprezowaniu bo duzo osob tak mysli. mieszkanie w wieku 20lat? Głupota jakich mało bo niby jakim cudem? Zresztą ja gdybym nie musiała to też nie spieszylabym się do dorosłości ,niezależności .

mam 26, czuję się na 19, to znaczy zatrzymałam się na tym poziomie emocjonalnym przede wszystkim:(