chyba mam szczescie w zyciu ze mam zdrowie i milosc

Jestesmy 7 lat małżeństwem, córka 6 lat, druga w drodze. W swoim, własnoręcznie wybudowanym domu mieszkamy od prawie 3 lat, wczesniej u teściów. Kredyt musieliśmy wziac tylko na wykończenie czyli 100 tys i nie jest tak bajkowo bo trzeba go splacac ale dajemy rade. Dom jest urządzony nowocześnie ale nie na bogato, czujemy sie w nim dobrze, u siebie. Starcza od pierwszego do pierwszego, udaje sie odłożyć miesięcznie zaledwie 300-400 zl ale mamy siebie. Mam cudowna córkę, kochanego męża, jestesmy zdrowi i czasem tak wieczorami siadam i patrze na nich i boje się, ze to za piękne.nie jeździmy na wakacje, nie prowadzimy bogatego zycia, takie zwykle... Bóg mi wiele dal, jestem szczęśliwa z tego mojego zwykłego życia. Musiałam się z Wami tym podzielić...

ja kiedys się tak pochwaliłam swoim małżeństwem na kafe i rok póxniej byłam po rozwodzie:O czego tobie nie życzę oczywiście, ale lepiej się nie chwal się nikomu.

O kurczę, oby to nie bylo prorocze... A tak powaznie to bardziej boje sie, ze może przydarzyć sie cos złego. Nie chce ściągać na siebie złych myśli bo czuje, ze mam na prawdę wiele. Tzn na pewno nie tyle co bogacze ale to, ta zwykłość mi wystarcza...

Zazdroszczę...

I ja!

Chciałabym tak też o sobie myśleć, ale nie myślę tak. Uważam że spieprzyłam sobie życie wychodząc za niewłaściwego faceta

Ja chyba tez wyszlam za nie tego :( To znaczy niby jest ok, wspanialy ojciec, maz w miare ok, zarabia ale starzeje sie barzdo brzydko, w sensie nerwowy, glupie odzywki... Czasem chcialabym byc z kims kto mnie po prostu bedzie kochal i szanowal, ale czy tak naprawde bywa?

tak, bywa. ja tez nie mam niby wiele. ale mam meza, ktory jest moim najlepszym przyjacielem. jestesmy ze soba ponad 10 lat. mamy wspanialego syna, wlasny kat. dopiero sie dorabiamy prawdziwych pieniedzy. tylko ja mam takie wzloty i upadki, czasem ciesze sie z zycia jak glupia ale czesto jestem w sumie roszczeniowa i do meza i do syna, ciagle gonie kroliczka...to tez nie najlepiej

ja też mam wspaniała córeczkę 2 latka, w miarę dobrego męża, który i ugotuje i zakupy zrobi i dzieckiem się zajmie mieszkamy na placu z teściami ale w osobnym domu. Budujemy dom z pomocą finansową moich rodzicow ,na wykończenie weźmiemy kredyt, zarobki mamy nie duże ale moją pracę lubię bardzo ale mam też powody do narzekania : teściowa i szwagierka mocno utrudniają nam życie wiecznie żądając od mojego męza pomocy, z mężem się przez to wiecznie kłócimy, córka też daje popalić , ale w sumie ogólnie to nie mam źle :) :)

Ale Wam zazdroszcze, wyslijcie troche szczescia. Mnie sie z mezem nie uklada, mieszkamy na wynajetym, ciazy nie moge utrzymac, rodzina ma mnie gdzies. :I

No i super, fajnie że potrafisz doceniać to co masz, autorko :) My też dopiero w tym roku będziemy mieć własne mieszkanie, też kredyt na 100 tys. ale satysfakcja duża bo dzięki dokształcaniu się, zmianie pracy itp. powoli idziemy do przodu, mamy wspaniałą zdrową córkę 4 letnią i cieszymy się sobą :)

Bardzo dobrze autorko :) trzeba się cieszyć tym co się ma a nie ciągle marudzić i żalić się jak robi to wiele dziewczyn na tym forum Ja też się pochwalę :) mam zdrową , śliczną i nad wiek rozwiniętą córcię :) , mam wspaniałego , przystojnego męża. Mamy mieszkanie, co prawda małe ale własne. Mamy oboje pracę . Jestem szczęśliwa :)